Καταγραφή συνομιλιών από εισπρακτικές εταιρείες όταν απαντά τρίτο πρόσωπο

Με την υπ' αριθ. 53/2016 απόφασή της, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έκρινε ένα ζήτημα που αφορά τη λειτουργία των εισπρακτικών εταιρειών (εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών, ΕΕΟ). Ειδικότερα, το ζήτημα που τέθηκε, μετά από αίτηση θεραπείας μιας ΕΕΟ, ήταν εάν, στην περίπτωση που στην τηλεφωνική κλήση από ΕΕΟ προς τον οφειλέτη απαντά τρίτο πρόσωπο (π.χ. οικείος του οφειλέτη και όχι ο ίδιος), μπορεί και με ποια νομική βάση (βάση νομικής υποχρέωσης του υπευθύνου επεξεργασίας ή κατόπιν συγκατάθεσης του υποκειμένου των δεδομένων) να καταγράφεται το περιεχόμενο της συνομιλίας με το τρίτο πρόσωπο, και σε καταφατική περίπτωση, με ποιον τρόπο πρέπει να ενημερώνεται ο τρίτος για την καταγραφή της συνομιλίας αυτής (η οποία ουσιαστικά αφορά στην αναζήτηση του οφειλέτη), ώστε να μην θίγεται ο οφειλέτης με την έμμεση αποκάλυψη στο τρίτο πρόσωπο (π.χ. οικείο του, συγγενικό ή φιλικό του πρόσωπο) της ύπαρξης ληξιπρόθεσμης οφειλής του.

Η Αρχή έλαβε υπόψη τις διατάξεις του Ν. 3785/2009 για τις «Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις και άλλες διατάξεις», όπως ισχύουν, με τις οποίες οι Εταιρείες υποχρεώνονται να διαθέτουν εμφανή τον αριθμό προέλευσης κλήσης, να παρέχουν πλήρη και σαφή

Ενημέρωση στους οφειλέτες, τόσο για το ονοματεπώνυμο του καλούντος υπαλλήλου και την ιδιότητά του, όσο και για τον αριθμό Μητρώου της Εταιρείας, να τηρούν ηλεκτρονικό αρχείο στο οποίο καταγράφονται τα στοιχεία όλων των τηλεφωνικών επικοινωνιών προς τον οφειλέτη, να ενημερώνουν τον οφειλέτη για την καταγραφή των στοιχείων και να καταγράφουν το περιεχόμενο της τηλεφ. επικοινωνίας. Η καταγραφή συνδιαλέξεων και δεδομένων κίνησης, εξάλλου, επιτρέπεται και με βάση το άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 3471/2006.

Συνακόλουθα, η Αρχή θεώρησε ότι το καταγραφής των στοιχείων της επικοινωνίας θα πρέπει να κριθεί με βάση το ν. 3758/2009 και όχι με το ν. 3471/2006 και ορθώς, αφού ο πρώτος νόμος είναι ειδικότερος. Ως εκ τούτου, έκανε δεκτό ότι η ανακοίνωση σε τρίτο - μη οφειλέτη του συνόλου των στοιχείων που επιβάλλει ο ν. 3758/2009 για την ενημέρωση του οφειλέτη δεν είναι νόμιμη. Ειδικότερα, έκρινε κατά πλειοψηφία κρίνει ότι δεν πρέπει να αξιώνεται κατ’ ουσία ίδια αντιμετώπιση και ενημέρωση, μέσω του τηλεφώνου, του οφειλέτη και του τρίτου - μη οφειλέτη. Πιο συγκεκριμένα, δέχθηκε ότι η τηλεφωνική επικοινωνία πρέπει να περιορίζεται αυστηρά στην αναζήτηση του οφειλέτη και μέχρι να επιτευχθεί συνομιλία με οφειλέτη να μην αποκαλύπτονται σε τρίτους περισσότερα στοιχεία που θίγουν τον οφειλέτη. Σχετικά, αναφέρεται και το ότι οι ΕΕΟ έχουν υποχρέωση να διαθέτουν εμφανή τον αριθμό προέλευσης της κλήσης (άρθρο 6 παρ. 2 ν. 3758/2009) και είναι καταχωρημένες στους δημόσιους καταλόγους συνδρομητών, οπότε ο καλούμενος σε κάθε περίπτωση μπορεί, και πρέπει να μπορεί, με δική του αναζήτηση να πληροφορεί ποιος τον κάλεσε.

Περαιτέρω, η Αρχή δέχθηκε ότι πρέπει να γίνει δεκτό το αίτημα για άδεια για ενημέρωση των τρίτων - μη οφειλετών δια του Τύπου. Σύμφωνα με την απόφαση της Αρχής, η αρχή της αναλογικότητας και η αρχή του σκοπού, που απορρέει από το άρθρο 4 του ν. 2472/1997 (δεδομένου ότι ο σκοπός στην επικοινωνία με τον τρίτο δεν είναι η ενημέρωση του οφειλέτη για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις, αλλά απλώς η τηλεφωνική ανεύρεση του οφειλέτη), επιτάσσει η ενημέρωση των τρίτων - μη οφειλετών για την καταγραφή των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων της εταιρείας με αυτούς στο πλαίσιο αναζήτησης των οφειλετών, να γίνεται, όχι κατά την έναρξη της τηλεφωνικής συνομιλίας αλλά δια του Τύπου.