Γνώμη 13/2011 της ομάδας του άρθρου 29 για τις υπηρεσίες εντοπισμού θέσης σε έξυπνες φορητές συσκευές

Η Ομάδα του άρθρου 29 δημοσίευσε στις 19.5.2011 την υπ' αριθ. 13/2011 Γνώμη σχετικά με τις υπηρεσίες εντοπισμού θέσης σε εφαρμογές "έξυπνων" κινητών (smartphones), ιδίως σε ό,τι αφορά τα λειτουργικά συστήματα για κινητά της Apple και της Google.

Η παραπάνω επιτροπή εμπειρογνωμόνων δέχθηκε ότι, σύμφωνα με τις οδηγίες ΕΕ για την προστασία προσωπικών δεδομένων, πριν από κάθε χρήση δεδομένων θέσης οι χρήστες θα πρέπει να ενημερώνονται ενδελεχώς για την έκταση και το σκοπό της συλλογής δεδομένων και στη συνέχεια να δίνουν τη συγκατάθεσή τους. Παράλληλα, θα πρέπει να μπορούν να ρυθμίζουν τον εντοπισμό της θέσης τους. Οι υπηρεσίες θα πρέπει να προβάλλονται στη συσκευή και ο χρήστης θα πρέπει να μπορεί να διαγράφει όλα τα δεδομένα θέσης από τη συσκευή του.

Οι παροχείς υπηρεσίες δεν θα πρέπει να διατηρούν τις πληροφορίες περισσότερο από όσο είναι αναγκαίο για την εκάστοτε εφαρμογή και σε περίπτωση που αυτές διατηρούνται θα πρέπει να ανωνυμοποιούνται.

Ειδικότερα, τα συμπεράσματα του εγγράφου έχουν ως εξής:

1. Legal framework
• The EU legal framework for the use of geolocation data from smart mobile devices is primarily the data protection directive. Location data from smart mobile devices are personal data. The combination of the unique MAC address and the calculated location of a WiFi access point should be treated as personal data.
• In addition, the revised e-privacy directive 2002/58/EC only applies to the processing of base station data by telecom operators.

2 Controllers
• Three types of controllers can be discerned. They are: controllers of geolocation infrastructure (in particular controllers of mapped WiFi access points); providers of geolocation applications and services and developers of the operating system of smart mobile devices.

3 Legitimate ground
• Because location data from smart mobile devices reveal intimate details about the private life of their owner, the main applicable legitimate ground is prior informed consent.
• Consent cannot be obtained through general terms and conditions.
• Consent must be specific, for the different purposes that data are being processed for, including for example profiling and or behavioural targeting purposes from the controller. If the purposes of the processing change in a material way, the controller must seek renewed specific consent.
• By default, location services must be switched off. A possible opt-out mechanism does not constitute an adequate mechanism to obtain informed user consent.
• Consent is problematic with regard to employees and children. With regard to employees, employers may only adopt this technology when it is demonstrably necessary for a legitimate purpose, and the same goals cannot be achieved with less intrusive means. With regard to children, parents must be judge whether the use of such an application is justified in specific circumstances. At the very least they must inform their children, and, as soon as reasonably possible, allow them to participate in the decision to use such an application.
• The Working Party recommends limiting the scope of consent in terms of time and remind users at least once a year. The Working Party equally recommends sufficient granularity in the consent with regard to the precision of the location data.
• Data subjects must be able to withdraw their consent in a very easy way, without any negative consequences for the use of their device.
• With regard to the mapping of WiFi access points, companies can have a legitimate interest in the necessary collection and processing of the MAC addresses and calculated locations of WiFi access points for the specific purpose of offering geolocation services. The balance of interests between the rights of the controller and the rights of the data subjects requires that the controller offers the right to easily and permanently opt-out from the database, without demanding additional personal data.

4 Information
• Information must be clear, comprehensive, understandable for a broad, nontechnica audience and permanently and easily accessible. The validity of consent is inextricably linked to the quality of the information about the service.
• Third parties like browsers and social networking sites have a key role to fulfill when it comes to the visibility and quality of the information about the processing of geolocation data.

5 Data subject rights
• The different controllers of geolocation information from mobile devices should enable their customers to obtain access to their location data in a human readable format and allow for rectification and erasure without collecting excessive personal data.
• Data subjects also have a right to access, rectify and erase possible profiles based on these location data.
• The Working Party recommends the creation of (secure) online access.

6 Retention periods
• Providers of geolocation applications or services should implement retention policies which ensure that geolocation data, or profiles derived from such data, are deleted after a justified period of time.
• If the developer of the operating system and/or controller of the geolocation infrastructure processes a unique number such as a MAC address or a UDID in
relation to location data, the unique identification number may only be stored for a maximum period of 24 hours, for operational purposes.

Η Επιτροπή παρουσιάζει «οδηγό» για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας προς ενίσχυση της δημιουργικότητας και της καινοτομίας

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιοποίησε στις 24/5/2011 τη νέα στρατηγική της για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας. Στόχος του νέου εκσυγχρονισμένου πλαισίου είναι η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και της καινοτομίας.

Με τις προτάσεις της η Επιτροπή αποσκοπεί να συμβάλλει στην προστασία της βιομηχανικής και πνευματικής ιδιοκτησίας, στη διευκόλυνση της πρόσβασης στα έργα, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις. Ο λόγος για τον εκσυγχρονισμό που προωθείται είναι οι τεχνολογικές αλλαγές που έχουν συντελεσθεί και η εντεινόμενη σημασία του Διαδικτύου, το οποίο δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον εντός του οποίου τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας αλλάζουν δραματικά.

Η στρατηγική περιλαμβάνει μια ποικιλία από τις πτυχές του διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τη δίωξη των παρανομίων και αυστηρότερα μέτρα κατά της παραποίησης και της πειρατείας. Αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας καλύπτονται πλήρως. Επιπλέον, η Επιτροπή προτείνει ένα σύστημα, καθώς οι χρήστες αποκτούν καλύτερη πρόσβαση στα ορφανά έργα (MEMO/11/333).

Ειδικότερα, το δελτίο τύπου της Επιτροπής έχει ως εξής:

Reference: IP/11/630 Date: 24/05/2011
Τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας (ΔΔΙ), τα οποία περιλαμβάνουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας, εμπορικά σήματα, σχέδια και γεωγραφικές ενδείξεις, καθώς και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (δικαιώματα δημιουργού) και συγγενικά δικαιώματα (για τους εκτελεστές, παραγωγούς, και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς), υπάρχουν εδώ και αιώνες. Συχνά, χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε, επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή: προστατεύουν την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε (αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, τρένα), τα τρόφιμα που καταναλώνουμε και τη μουσική που ακούμε ή τις ταινίες βλέπουμε. Αλλά τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογική αλλαγή και, ιδιαίτερα, η αυξανόμενη σημασία των διαδικτυακών δραστηριοτήτων έχουν αλλάξει εντελώς τον κόσμο όπου ασκούνται τα ΔΔΙ. Ο υφιστάμενος συνδυασμός των ευρωπαϊκών και εθνικών κανόνων δεν είναι πλέον προσαρμοσμένος στη σημερινή κατάσταση και πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Επιτροπή υιοθέτησε σήμερα ολοκληρωμένη στρατηγική για τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου που εφαρμόζεται στα ΔΔΙ. Στόχος μας είναι να μπορούν οι εφευρέτες, οι δημιουργοί, οι χρήστες και οι καταναλωτές να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να ενισχυθεί η δυνατότητα για νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες. Οι νέοι κανόνες θα καθορίσουν τη σωστή ισορροπία, αφενός, προωθώντας τη δημιουργία και την καινοτομία, εν μέρει με τη διασφάλιση ανταμοιβής και επενδύσεων για τους δημιουργούς και, αφετέρου, προωθώντας την ευρύτερη δυνατή πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες που προστατεύονται από ΔΔΙ. Η επίτευξη αυτής της ισορροπίας θα αποτελέσει πράγματι τη διαφορά για τις επιχειρήσεις (είτε πρόκειται για τον καλλιτέχνη που εργάζεται μόνος είτε για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες) ενθαρρύνοντας τις επενδύσεις στην καινοτομία. Αυτό θα ωφελήσει την ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της ΕΕ που εξασφαλίζεται μέσω της ενιαίας αγοράς. Οι καταναλωτές θα επωφεληθούν από μια ευρύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στις πληροφορίες και στο πολιτιστικό περιεχόμενο, για παράδειγμα, στην ηλεκτρονική μουσική. Η στρατηγική αφορά πολλά θέματα για τη διασφάλιση της πλήρους κάλυψης των ΔΔΙ - από το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που χρειάζεται μια επιχείρηση για να προστατεύσει μια εφεύρεση έως την αντιμετώπιση της κατάχρησης των εν λόγω εφευρέσεων μέσω πρότασης που εγκρίθηκε επίσης σήμερα, η οποία θα ενισχύσει τη δράση για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας. Μεταξύ των πρώτων αποτελεσμάτων που παράγονται στο πλαίσιο αυτής της συνολικής στρατηγικής σε θέματα ΔΔΙ συγκαταλέγονται οι σημερινές προτάσεις οι οποίες αφορούν ένα πιο εύκολο σύστημα αδειοδότησης για τα αποκαλούμενα «ορφανά έργα» που θα επιτρέψει σε πολλά πολιτιστικά έργα να είναι προσβάσιμα ηλεκτρονικά, και νέο κανονισμό που αποσκοπεί στην ενίσχυση των δράσεων των τελωνειακών αρχών για την καταπολέμηση του εμπορίου προϊόντων που παραβιάζουν τα ΔΔΙ.

«Η διασφάλιση του κατάλληλου επιπέδου προστασίας των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στην ενιαία αγορά είναι ουσιαστικής σημασίας για την οικονομία της Ευρώπης. Η πρόοδος εξαρτάται από νέες ιδέες και γνώσεις», δήλωσε ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς κ. Michel Barnier. «Δεν θα υπάρξουν επενδύσεις στην καινοτομία, εάν τα δικαιώματα δεν προστατεύονται. Από την άλλη πλευρά, οι καταναλωτές και οι χρήστες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε πολιτιστικό περιεχόμενο, όπως για παράδειγμα στη μουσική που διατίθεται ηλεκτρονικά, ώστε να ανθίσουν νέα επιχειρηματικά μοντέλα και η πολιτιστική πολυμορφία. Στόχος μας σήμερα είναι να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο επιταγών προς το συμφέρον των ΔΔΙ εν γένει, για να αποτελέσει το ευρωπαϊκό πλαίσιο σε θέματα διανοητικής ιδιοκτησίας καθοριστικό παράγοντα για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες και να προσαρμοστεί στον ηλεκτρονικό κόσμο και στον παγκόσμιο ανταγωνισμό των ιδεών.»

Ο κ. Algirdas Šemeta, Επίτροπος αρμόδιος για τα Τελωνεíα, δήλωσε: «Η εγκατάσταση των τελωνείων στα σύνορα είναι ιδανική για να προστατεύει τους πολίτες και τις νομοταγείς επιχειρήσεις και η συμβολή τους είναι πολύτιμη στην καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας». Και πρόσθεσε: «Είμαι πεπεισμένος ότι ένα εύρωστο σύστημα δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας είναι σημαντικό για το σύνολο της οικονομίας της ΕΕ. Με τη σημερινή πρόταση, οι τελωνειακές αρχές θα είναι σε θέση να παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στα ΔΔΙ και να αντιμετωπίζουν καλύτερα το εμπόριο προϊόντων που παραβιάζουν τα ΔΔΙ.»

Στο πλαίσιο της στρατηγικής για τα ΔΔΙ καθορίζεται μια σειρά βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων βασικών δράσεων πολιτικής σε διάφορους τομείς οι οποίοι περιλαμβάνουν:

Διπλώματα ευρεσιτεχνίας: Η Επιτροπή δρομολόγησε ήδη τον Απρίλιο προτάσεις για ένα ενιαίο καθεστώς προστασίας των ευρεσιτεχνιών στο πλαίσιο της ενισχυμένης συνεργασίας (βλ. IP/11/470). Εντωμεταξύ, θα συνεχισθούν οι εργασίες όσον αφορά τις προτάσεις σχετικά με τη δημιουργία ενός ενιαίου και ειδικού δικαστηρίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για το κλασικό ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και τα μελλοντικά ευρωπαϊκά διπλωμάτα ευρεσιτεχνίας με ενιαία ισχύ. Αυτό θα μείωνε σημαντικά τα δικαστικά έξοδα και το χρόνο που απαιτείται για την επίλυση διαφορών για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Θα αύξανε επίσης την ασφάλεια δικαίου για τις επιχειρήσεις.

Εμπορικά σήματα: Ενώ η καταχώρηση του εμπορικού σήματος στην ΕΕ έχει εναρμονιστεί στα κράτη μέλη εδώ και περίπου 20 χρόνια και το κοινοτικό εμπορικό σήμα δημιουργήθηκε πριν από 15 χρόνια, υπάρχει μια αυξανόμενη ζήτηση για πιο σύγχρονα, αποτελεσματικά και συνεκτικά συστήματα καταχώρησης. Η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει προτάσεις εντός του 2011 για τον εκσυγχρονισμό του συστήματος εμπορικών σημάτων τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο και την προσαρμογή του στην εποχή του διαδικτύου.

Γεωγραφικές ενδείξεις (ΓΕ): Οι ΓΕ εξασφαλίζουν μια σχέση μεταξύ της ποιότητας του προϊόντος και της γεωγραφικής προέλευσής του. Ωστόσο, δεν υπάρχει επί του παρόντος ένα τέτοιο σύστημα σε επίπεδο ΕΕ για την προστασία των μη γεωργικών προϊόντων, όπως το μάρμαρο Carrara ή τα μαχαίρια Solingen. Αυτό οδηγεί σε απουσία ισότιμων όρων ανταγωνισμού στην ενιαία αγορά. Η Επιτροπή θα προβεί συνεπώς σε μια εις βάθος ανάλυση του ισχύοντος νομικού πλαισίου στα κράτη μέλη, καθώς και των πιθανών οικονομικών επιπτώσεων της προστασίας των μη γεωργικών ΓΕ το 2011 και το 2012. Ανάλογα με το αποτέλεσμα της αξιολόγησης των επιπτώσεων, θα μπορούσαν στη συνέχεια να υποβληθούν ενδεχομένως νομοθετικές προτάσεις.

Πολυεδαφική αδειοδότηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας: Ενώ το ουσιαστικό πεδίο εφαρμογής των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας έχει εναρμονιστεί σε μεγάλο βαθμό, τα δικαιώματα εξακολουθούν να παρέχονται σε εθνική βάση. Στο πλαίσιο της ψηφιακής ενιαίας αγοράς, ο εξορθολογισμός της αδειοδότησης εκμετάλλευσης πνευματικών δικαιωμάτων και της κατανομής των εσόδων είναι μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Στο δεύτερο εξάμηνο του 2011, η Επιτροπή θα υποβάλει πρόταση για τη δημιουργία ενός νομικού πλαισίου για την αποτελεσματική πολυεδαφική συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδίως στον τομέα της μουσικής. Θα θεσπίσει επίσης κοινούς κανόνες για τη διαφανή διακυβέρνηση και την κατανομή των εσόδων. Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2011, η Επιτροπή θα ξεκινήσει επίσης διαβούλευση για τα διάφορα θέματα που σχετίζονται με την ηλεκτρονική διανομή των οπτικοακουστικών έργων.

Ψηφιακές βιβλιοθήκες: Η δημιουργία ευρωπαϊκών ψηφιακών βιβλιοθηκών που διατηρούν και διαδίδουν την πλούσια πολιτιστική και πνευματική κληρονομιά της Ευρώπης αποτελεί το κλειδί για την ανάπτυξη της οικονομίας της γνώσης. Για να διευκολυνθεί αυτή η διαδικασία, η Επιτροπή υποβάλλει επίσης σήμερα νομοθετική πρόταση η οποία θα επιτρέψει την ψηφιοποίηση και την ηλεκτρονική διάθεση των καλούμενων «ορφανών έργων» (όπως βιβλία και άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών που εξακολουθούν να προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά των οποίων οι κάτοχοι είναι άγνωστοι ή δεν μπορούν να εντοπιστούν για να παράσχουν την άδειά τους) - βλέπε MEMO/11/333. Παράλληλα, η Επιτροπή προσβλέπει στη σύναψη Μνημονίου Συμφωνίας μεταξύ των βιβλιοθηκών, των εκδοτών, των συγγραφέων και των εταιρειών συλλογικής διαχείρισης, το οποίο να διευκολύνει την επίλυση θεμάτων αδειοδότησης δικαιωμάτων για την ψηφιοποίηση και τη διάθεση των βιβλίων που έχουν εξαντληθεί.

Παραβίαση των ΔΔΙ: Η παραποίηση/απομίμηση και η πειρατεία αποτελούν αυξανόμενη απειλή για την οικονομία. Μεταξύ 2005 και 2009, ο αριθμός των καταγεγραμμένων περιπτώσεων, στα σύνορα της ΕΕ, εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας αυξήθηκε από 26.704 σε 43.572. Εντωμεταξύ, η δημιουργική βιομηχανία εκτιμά ότι η πειρατεία έχει κοστίσει στην ευρωπαϊκή μουσική, στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τη βιομηχανία λογισμικού 10 δισεκατομμύρια ευρώ και περισσότερες από 185.000 θέσεις εργασίας μόνο το 2008. Η Επιτροπή αναμένεται να εντείνει τις προσπάθειές της στον τομέα αυτό. Πρώτον, η Επιτροπή υπέβαλε σήμερα κανονισμό για την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου παραποίησης και πειρατείας, το οποίο ιδρύθηκε το 2009, με την ανάθεση των καθηκόντων του στο Γραφείο Εναρμόνισης στην Εσωτερική Αγορά (ΓΕΕΑ). Αυτό θα επιτρέψει στο Παρατηρητήριο να επωφεληθεί από την εμπειρογνωμοσύνη του ΓΕΕΑ σε θέματα διανοητικής ιδιοκτησίας και τη μεγάλη εμπειρία του όσον αφορά την χορήγηση εμπορικών σημάτων, σχεδίων και υποδειγμάτων. Ο κανονισμός διαβιβάζεται επί του παρόντος προς εξέταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Δεύτερον, την άνοιξη του 2012, η Επιτροπή θα προτείνει την αναθεώρηση της οδηγίας σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (βλ. IP/04/540). Η οδηγία προβλέπει μέτρα αστικού δικαίου που παρέχουν στους δικαιούχους τη δυνατότητα επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας τους, αλλά θα πρέπει να προσαρμοστούν, ιδίως προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συγκεκριμένες προκλήσεις του ψηφιακού περιβάλλοντος.

Επιβολή των ΔΔΙ από τις τελωνειακές αρχές: Τα τελωνεία εποπτεύουν όλες τις εμπορικές συναλλαγές που διέρχονται τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ: διενεργούν ελέγχους για πολλούς σκοπούς και έχουν ουσιαστικό ρόλο στην καταπολέμηση του εμπορίου εμπορευμάτων που παραβιάζουν τα ΔΔΙ. Μόνο το 2009, οι τελωνειακές αρχές κατάσχεσαν πάνω από 40.000 ύποπτα φορτία που περιείχαν 118 εκατομμύρια αντικείμενα. Παρότι η πλειονότητα των εμπορευμάτων που κατασχέθηκαν είναι εμπορεύματα παραποίησης/απομίμησης ή πειρατικά, η μοναδική θέση που κατέχουν τα τελωνεία στα σύνορα, τους επιτρέπει να επιβάλουν την τήρηση ενός ευρέος φάσματος δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας. Στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής σε θέματα ΔΔΙ που υιοθετήθηκε σήμερα, η Επιτροπή προτείνει επίσης έναν νέο τελωνειακό κανονισμό που αποσκοπεί στην περαιτέρω ενίσχυση του νομικού πλαισίου των δράσεων των τελωνειακών αρχών. Η πρόταση αποσκοπεί επίσης στην αντιμετώπιση του εμπορίου μικρών αποστολών εμπορευμάτων παραποίησης/απομίμησης που αποστέλλονται ταχυδρομικώς, τα οποία, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, απορρέουν από συναλλαγές που πραγματοποιούνται μέσω διαδικτύου.

Ιστορικό
Τα ΔΔΙ αποτελούν έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της οικονομίας της ΕΕ και καθοριστικό παράγοντα για την περαιτέρω ανάπτυξή της. Το 2009, η αξία των 10 πρώτων σημάτων σε χώρες της ΕΕ ανήλθε σχεδόν στο 9% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο. Οι δημιουργικές βιομηχανίες που βασίζονται στα πνευματικά δικαιώματα, όπως ο κλάδος του λογισμικού, οι εκδόσεις βιβλίων και εφημερίδων, η φωνογραφική και η κινηματογραφική βιομηχανία, συνέβαλαν κατά 3,3% στο ΑΕΠ της ΕΕ το 2006 και αντιπροσωπεύουν περίπου 1,4 εκατομμύρια ΜΜΕ, δηλαδή 8,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Η απασχόληση σε κλάδους της «οικονομίας της γνώσης» αυξήθηκε κατά 24% μεταξύ 1996 και 2006 έναντι 6% σε άλλους κλάδους.

Πρόταση οδηγίας για τα ορφανά έργα

Στις 24 Μαΐου η Eυρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε μια στρατηγική για τον εκσυγχρονισμό των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στην Ενιαία Αγορά. Κάποιες από τις πρωτοβουλίες που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής είναι η και Πρόταση Οδηγίας για τα Ορφανά Έργα, στην οποία θα αναφερθούμε εδώ.
Αξίζει προηγουμένως να σημειωθεί ότι στη Χώρα μας ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας διεξάγει διαβούλευση για την πρόταση οδηγίας και τα λοιπά προτεινόμενα μέτρα, στη διεύθυνση: http://web.opi.gr/portal/page/portal/opi

Τα ορφανά έργα, αλλά και όσα έργα έχουν εξαντληθεί, προκαλούν σημαντικά προβλήματα ιδίως όσον αφορά τη δημιουργία ψηφιακών βιβλιοθηκών. Ως ορφανά νοούνται τα έργα των οποίων οι δικαιούχοι δεν μπορούν να προσδιορισθούν ή δεν μπορούν να ευρεθούν, στην περίπτωση που είναι γνωστοί και δεν είναι έτσι δυνατόν να τους ζητηθεί η άδεια για την ψηφιοποίηση και δημοσιοποίηση των έργων τους στο Διαδίκτυο, ακόμα και με τη διενέργεια της πλέον επιμελούς έρευνας. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργείται ανασφάλεια στους χρήστες των έργων και ανυπέρβλητα εμπόδια στις ψηφιακές βιβλιοθήκες, καθώς απαιτείται μια μακρά διαδικασία για την ανεύρεση των δικαιούχων, ενώ το σχετικό κόστος είναι ιδιαίτερα υψηλό (Από τη σχετική βιβλιογραφία βλ. Ι. Ιγγλεζάκη, Ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας από τη μετάβαση των βιβλιοθηκών στην ψηφιακή εποχή, Επισκόπηση Εμπορικού Δικαίου 2010, σελ. 658-671, του ίδιου, Ψηφιακές βιβλιοθήκες, Συνήγορος 2009 (72), σελ. 74-76, Commission of the European Commission, Green Paper – Copyright in the Knowledge Economy, COM (2008) 466/3• M.–D. Papadopoulou, The Issue of ‘Orphan’ Works in Digital Libraries, σε: Ioannis Iglezakis, Tatiana-Eleni Synodinou, Sarantos Kapidakis (eds.), E-Publishing and Digital Libraries Legal and Organizational Issues (υπό έκδοση)• G. Spindler/J. Heckmann, Retrodigitalisierung verwaister Printpublikationen, GRUR Int 2008, σελ. 271 επ.• i2010 Digital Libraries Initiative – High Level Expert Group on Digital Libraries, Final Report, “Digital Libraries: Recommendations and Challenges for the Future, Dec. 2009• S. Van Gompel, Unlocking the Potential of Pre-existing Content: How to Address the Issue of Orphan Works in Europe? IIC 2007, σελ. 669 επ.)

Για την επίλυση του ζητήματος υποβλήθηκε η πρόταση οδηγίας της 24.5.2011 COM(2011) 289 τελικό 2011/0136 (COD). Όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση της πρότασης οδηγίας, κύριος στόχος της είναι η δημιουργία ενός νομικού πλαισίου για την εξασφάλιση της νόμιμης, διασυνοριακής διαδικτυακής πρόσβασης σε ορφανά έργα που περιλαμβάνονται σε διαδικτυακές ψηφιακές βιβλιοθήκες ή αρχεία υπό τη διαχείριση διαφόρων οργανισμών που προσδιορίζονται στην παρούσα πρόταση, όταν τα εν λόγω ορφανά έργα χρησιμοποιούνται για την επίτευξη της αποστολής δημοσίου συμφέροντος των ανωτέρω οργανισμών. Στα έργα αυτά συγκαταλέγονται έργα που δημοσιεύονται με τη μορφή βιβλίων, επιστημονικών περιοδικών, εφημερίδων, περιοδικών ή άλλων γραπτών κειμένων, συμπεριλαμβανομένων και των έργων που είναι ενσωματωμένα σε αυτά, καθώς και οπτικοακουστικά και κινηματογραφικά έργα που περιλαμβάνονται στις συλλογές ιδρυμάτων κινηματογραφικής κληρονομιάς, και ακουστικά, οπτικοακουστικά και κινηματογραφικά έργα που παράχθηκαν από δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς και περιλαμβάνονται στα αρχεία τους.


Ο εν λόγω στόχος δύναται να επιτευχθεί μέσω ενός συστήματος αμοιβαίας αναγνώρισης ενός έργου ως ορφανού. Προκειμένου να εξασφαλίσουν την αναγνώριση έργων ως «ορφανών»,
οι βιβλιοθήκες, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα μουσεία ή τα αρχεία, τα ιδρύματα κινηματογραφικής κληρονομιάς και οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί υποχρεούνται να πραγματοποιήσουν προηγουμένως επιμελή αναζήτηση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στην προτεινόμενη οδηγία, στο κράτος μέλος όπου δημοσιεύθηκε αρχικά το έργο. Αν από την επιμελή αναζήτηση αποδειχθεί το καθεστώς ενός έργου ως «ορφανού», το σχετικό έργο θα θεωρείται ορφανό σε ολόκληρη την ΕΕ, καθιστώντας περιττή τη διενέργεια πολλαπλών επιμελών αναζητήσεων. Σε αυτή τη βάση, θα είναι δυνατή η διάθεση ορφανών έργων στο διαδίκτυο για πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς χωρίς προηγούμενη άδεια, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης του έργου θέσει τέλος στο καθεστώς του ως ορφανού.

Ένας περαιτέρω στόχος της παρούσας πρότασης είναι να διασφαλίσει ότι το νομικό πλαίσιο που θα ισχύει για τα ορφανά έργα δεν θα παρακωλύει τη χρήση διευρυμένων συλλογικών αδειών που περιλαμβάνουν έργα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ορφανά. Ο ως άνω στόχος δύναται να επιτευχθεί με τον καθορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν την έκδοση συλλογικών αδειών που περιλαμβάνουν έργα κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων οι οποίοι δεν έχουν συναινέσει ρητώς στην εκπροσώπησή τους από την εταιρεία συλλογικής διαχείρισης και τα οποία ενδέχεται να είναι ορφανά.

Σύμφωνα με το άρθρο 2 της πρότασης οδηγίας, ένα έργο θεωρείται ορφανό εάν ο κάτοχος των δικαιωμάτων του έργου δεν ταυτοποιηθεί ή, ακόμα και αν έχει ταυτοποιηθεί, δεν εντοπιστεί μετά από τη διενέργεια επιμελούς αναζήτησης του κατόχου των δικαιωμάτων σύμφωνα με το άρθρο 3. Παραπέρα, ορίζεται ότι σε περίπτωση που ένα έργο έχει περισσότερους από έναν κατόχους δικαιωμάτων, και ένας από αυτούς έχει ταυτοποιηθεί και εντοπιστεί, το έργο δεν θεωρείται ορφανό.

Στο άρθρο 3 εισάγεται ο κανόνας της επιμελούς αναζήτησης, σύμφωνα με τον οποίο, προκειμένου να εξακριβωθεί αν ένα έργο είναι ορφανό, οι οργανισμοί (δημόσιες βιβλιοθήκες, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή μουσεία, αρχεία, ιδρύματα κινηματογραφικής κληρονομιάς και δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς), τους οποίους αφορά η οδηγία, διασφαλίζουν τη διενέργεια επιμελούς αναζήτησης για κάθε έργο, καταφεύγοντας στις κατάλληλες πηγές για την κατηγορία των σχετικών έργων. Πιο πέρα, προβλέπεται ότι οι πηγές που είναι κατάλληλες για κάθε κατηγορία έργων καθορίζονται από κάθε κράτος μέλος, κατόπιν διαβούλευσης με τους κατόχους δικαιωμάτων και τους χρήστες, και περιλαμβάνουν τις πηγές που αναφέρονται στο παράρτημα, καθώς και ότι η διενέργεια επιμελούς αναζήτησης απαιτείται να διεξάγεται μόνο στο κράτος μέλος της πρώτης δημοσίευσης ή αναμετάδοσης, ενώ τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα αποτελέσματα των επιμελών αναζητήσεων που διεξάγονται εντός των συνόρων τους καταγράφονται σε βάση δεδομένων ανοιχτή για το κοινό.

Άλλος κανόνας που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ο κανόνας της αμοιβαίας αναγνώρισης, σύμφωνα με τον οποίο, ένα έργο που θεωρείται ορφανό δυνάμει του άρθρου 2 σε ένα κράτος μέλος θεωρείται ορφανό έργο σε όλα τα κράτη μέλη.

Παραπέρα, για τη λήξη του καθεστώτος των ορφανών έργων ορίζεται ότι ο κάτοχος των δικαιωμάτων ενός έργου που θεωρείται ορφανό έχει, ανά πάσα στιγμή, τη δυνατότητα να θέσει τέλος στο καθεστώς του έργου ως ορφανού.

Η πρόταση οδηγία ρυθμίζει στη συνέχεια τις επιτρεπόμενες και τις εγκεκριμένες χρήσεις ορφανών έργων. Ειδικότερα, οι σχετικές διατάξεις των άρθρων 6 και 7έχουν ως εξής:

Άρθρο 6- Επιτρεπόμενες χρήσεις ορφανών έργων
1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 επιτρέπεται να χρησιμοποιούν ένα ορφανό έργο με τους κατωτέρω τρόπους:
α) θέτοντας το ορφανό έργο στη διάθεση του κοινού, κατά την έννοια του άρθρου 3 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ 11
β) μέσω αναπαραγωγής, κατά την έννοια του άρθρου 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, για σκοπούς ψηφιοποίησης, διάθεσης στο κοινό, ευρετηρίασης, καταλογογράφησης, συντήρησης ή αποκατάστασης.
2. Ωστόσο, εκτός εάν προβλέπεται άλλως στο άρθρο 7, οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν ορφανά έργα για να επιτύχουν στόχους που δεν εμπίπτουν στις αποστολές τους δημοσίου συμφέροντος, και συγκεκριμένα στη συντήρηση, την αποκατάσταση και την παροχή πολιτιστικής και εκπαιδευτικής πρόσβασης στα έργα που περιλαμβάνονται στις συλλογές τους. 3. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη της ελευθερίας των εν λόγω οργανισμών να συνάπτουν συμβάσεις κατά την εκτέλεση των αποστολών τους δημοσίου συμφέροντος.
4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, όταν χρησιμοποιούν ορφανά έργα σύμφωνα με την παράγραφο 1, τηρούν αρχεία της επιμελούς αναζήτησης που διεξήγαγαν και αρχεία χρήσης ανοιχτά στο κοινό.

Άρθρο 7 - Εγκεκριμένες χρήσεις ορφανών έργων
1. Τα κράτη μέλη δύνανται να παρέχουν άδεια στους οργανισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 να χρησιμοποιούν ένα ορφανό έργο για άλλους σκοπούς εκτός από εκείνους που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, υπό την προϋπόθεση ότι:
(1) οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 τηρούν αρχεία της επιμελούς αναζήτησης που διεξήγαγαν·
(2) οι οργανισμοί τηρούν αρχεία ανοιχτά στο κοινό σχετικά με τη χρήση των ορφανών έργων από τον οργανισμό·
(3) στην περίπτωση ορφανού έργου όπου ο κάτοχος δικαιωμάτων έχει ταυτοποιηθεί, αλλά δεν έχει εντοπιστεί, το όνομα του κατόχου δικαιωμάτων αναφέρεται σε κάθε χρήση του έργου·
(4) οι κάτοχοι δικαιωμάτων που θέτουν τέλος στο καθεστώς του έργου ως ορφανού, κατά την έννοια του άρθρου 5, αμείβονται για τη χρήση του έργου που έχει γίνει από τους οργανισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1.
(5) οι κάτοχοι δικαιωμάτων δύνανται να αξιώσουν την αμοιβή τους βάσει του σημείου 4 εντός προθεσμίας που ορίζεται από τα κράτη μέλη και η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των πέντε ετών από την ημερομηνία της πράξης που γέννησε την αξίωση.
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν τα μέσα για την παροχή άδειας χρήσης κατά την έννοια της παραγράφου 1, και παραμένουν ελεύθερα να αποφασίσουν για τη χρήση οιωνδήποτε εσόδων δεν έχουν απαιτηθεί μετά τη λήξη της προθεσμίας που ορίζεται σύμφωνα με την παρ. 1 σημείο 5.

ICAIL 2011: The Thirteenth International Conference on Artificial Intelligence and Law June 6, 2011 – June 10, 2011

The 13th International Conference on AI and Law (ICAIL 2011) will be held in Pittsburgh, Pennsylvania, USA, June 6-10, 2011, at the University of Pittsburgh School of Law under the auspices of the International Association for Artificial Intelligence and Law (IAAIL), an organization devoted to promoting research and development in the field of AI and Law with members throughout the world.

The field of AI and Law is concerned with:

- the study of legal reasoning and argumentation, using computational methods
- the formal representation of norms, normative actions, normative systems and norm-governed societies and multi-agent systems
- the investigation of techniques from advanced information technology, using law as the illustrative domain
- applications of advanced information technology to support tasks in the legal domain.

ICAIL provides a forum for the presentation and discussion of the latest research results and practical applications and stimulates interdisciplinary and international collaboration. Previous ICAIL conferences have been held biennially since 1987, with proceedings published by ACM.


Invited Speakers

Data, Knowledge, and Discovery in Legal Cases
Dave Lewis
David D. Lewis Consulting

Abstract: The past decade has seen the birth of a multi-billion dollar electronic discovery (e-discovery) software and services industry in which information retrieval (IR) and artificial intelligence (AI) methods play a pivotal role. Machine learning and statistical IR play a central role, and I will review their applications in e-discovery, as well as the perceptions that have emerged about them in the e-discovery community. I then take up two very different ways in which the demands of e-discovery suggest new research areas for AI. First, I make the case that knowledge-based methods should, and are likely to, play a larger role in e-discovery in the future. Second, I outline a new computational learning theory framework (Finite Population Annotation) motivated by the nature of machine learning applications in e-discovery, and the need for their outputs to stand up in court.

Biography: David D. Lewis, Ph.D. (www.DavidDLewis.com) is a Chicago-based consulting computer scientist working in the areas of information retrieval, data mining, natural language processing, and the evaluation of complex information systems. He formerly held research positions at AT&T Labs, Bell Labs, and the University of Chicago. He has published more than 75 scientific papers and 8 patents, and was elected a Fellow of the American Association for the Advancement of Science in 2006.

Rules-Driven Business Services: Flexibility within the Boundaries of the Law
Jorke van der Pol
Senior advisor, Ministry of the Interior and Kingdom Relations Immigration and Naturalisation Service, The Netherlands

Abstract: The Dutch Immigration and Naturalization Service (IND) is renewing its organization, business processes and complete IT landscape in the Renewal Program “IND with the Times”. One aspect of this program is the new information system INDiGO. This is a knowledge-based, service-oriented system, composed of standard components (Siebel, FileNet, Oracle Fusion Middleware) and a rule engine (BeInformed). The rule engine contains all knowledge on relevant laws, regulations and policies and offers this knowledge ‘as-a-service’. But the rule engine also contains knowledge on the process flow, i.e. the order in which the 165 Business Services are to be executed. At any moment in time, the rule-engine can be consulted to provide those Business Services that are relevant to the specific case and customer at that specific moment. This creates a highly flexible system; changes in law, regulation or procedures can be changed and implemented very quickly through the use of this rule engine. Moreover, the system is event driven; events that have an impact on the flow (the decision making process) can be evaluated as they occur. Last but not least, INDiGO is designed to support the highly skilled, professional end-user, who remains in control at all times. In this presentation the focus will be on the guiding principles behind the information system (the separation of the “know” from the “flow”), the approach and methodology employed, the implementation strategy and, of course, the lessons learned.

Biography: Jorke van der Pol is a senior advisor at the Dutch Immigration and Naturalization Services. Currently he is involved in solving various business challenges with an IT component. Making full use of his expertise and on-the-ground experience of immigration and naturalisation law and procedures, he searches for (technological) solutions in the fields of rule governance. His approach can be characterized as agile and result-oriented. He is involved in various projects within the INDiGO project.

Models of the Law in AI & Law
Giovanni Sartor
Faculty of Law of the University of Bologna, Cirsfid, and European University Institute of Florence

Abstract: I will address the different ways in which the law has been and may be seen by the AI & law community. First I will consider what aspects of the law are most relevant to the main lines of inquiry of AI & law, such as information retrieval, rule-based reasoning, case-based reasoning, ontologies, argumentation, theory construction and multi-agent systems. I will argue that a rich picture of the law is emerging from the AI & law research, which in some respects goes beyond the accounts currently provided by legal theory. Then, I will address norm-based societies of autonomous agents, where agents themselves have to identify what norms apply to them, in what context, and may be able to produce the norms governing their interaction. I will argue that to model normative reasoning in such contexts we need to address the dynamical nature of normative systems, namely, the way in which social facts change the content of normative systems, and how agents can refer to such facts for determining what norms they are subject to. Finally, I shall consider how agents, when faced with the request of multiple normative systems, can reason using multiple normative references and taking into account intra-systemic connections.

Biography: Giovanni Sartor is professor of Legal informatics and Legal Theory at the Faculty of Law of the University of Bologna - Cirsfid, and at European University Institute of Florence. He obtained a PhD at the European University Institute (Florence), worked at the Court of Justice of the European Union (Luxembourg), was a researcher at the Italian National Council of Research (ITTIG, Florence), held the chair in Jurisprudence at Queen’s University of Belfast. He is current President of the International Association for Artificial Intelligence and Law. He has published widely on legal reasoning, argumentation, computational logic, legislation technique, and computer law.

Beyond Jeopardy!: Prospects for DeepQA in Legal Text Analysis
Eric Nyberg
Language Technologies Institute, School of Computer Science, Carnegie Mellon University

Abstract: The success of IBM's Watson system in the Jeopardy! challenge has raised the public's awareness of question answering technology, and the prospects for its application in real-world domains such as health care and law. This presentation combines an overview of the DeepQA software architecture that powers Watson with a discussion of possible areas of application for the legal profession.

Biography: Dr. Eric Nyberg is a Professor in the Language Technologies Institute in the School of Computer Science at Carnegie Mellon University. Since joining the CMU faculty in 1993, his research has focused on practical applications of language technologies in areas such as machine translation and question answering. Most recently, Dr. Nyberg collaborated with IBM's David Ferrucci and others to found the Open Advancement of Question Answering initiative, a framework for industry-university collaboration, which seeks to advance the use of question answering technology in multiple application domains.

Law, Technology and the New Paradigm of Performance

Symposium at the occasion of the retirement of Professor Richard V. De Mulder

During his long academic career, Richard De Mulder has introduced and evaluated a whole number of new paradigms and theories. This already started when he was teaching criminal law, as a member of the Louk Hulsman group, right at the beginning of his work at Erasmus University. It really took a flight, however, after he turned his attention to the subject of ‘Computers and Law’. He was a founding father of the research as well as the education in this field in The Netherlands.
Not satisfied with just that, he took an interest in management science, which not only led to the completion of an MBA, but also to the incorporation of this subject in his research and teaching of the application of information technology in the field of law. One of the results of that was an added interest in ‘legal knowledge management’, which is still a core subject for the ‘Centre for Comptuters and Law’ at Erasmus University.
All this and even more will be dealt with during a symposium that will be organized at the occasion of his retirement, on July 1, 2011.

With a special appearance by Professor Michael C. Jensen
13.30 – 15.30: Beyond Agency Theory: The Hidden and Heretofore Inaccessible Power of Integrity
When he introduced his Resourceful Evaluating Maximizing Model (‘The Nature of Man’), on which his world famous ‘Pricipal-Agent Theory’ was based, people said that it was unacademic, mad, or simply wrong.
Ten years later, his ideas were generally accepted in the world of business and in academia.
Nowadays, Professon Michael Jensen has again put his reputation on the line by introducing a new Paradigm. On the first of July, 2011, from 13.30 to 15.30, he will stress the importance of integrity, one of the main elements of the new Paradigm of Performance. You can judge for yourself whether he has got it right again. (By the way, if you get the new Paradigm, you won’t even want to judge.)


1 July 2011
Symposium Law, Technology and the New Paradigm of Performance
Michael Jensen's Workshop on Integrity
Farewell Lecture of Professor De Mulder
40th Anniversary of Richard De Mulder's employment at the Erasmus University
65th birthday of the emeritus

Location:
Erasmus University Auditorium (Aula)
Burgemeester Oudlaan 50
Rotterdam, The Netherlands

You can register here for the Symposium.

The Symposium Programme is available now.

Νόμος για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση

Ψηφίσθηκε στη Συνεδρίαση της Βουλής της 24ης Μαίου το Νομοσχέδιο για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και με τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ θα γίνει νόμος του κράτους. Με το νομοθετικό αυτό κείμενο εισάγεται η δημόσια διοίκηση της Χώρας μας στην ψηφιακή εποχή. Για πρώτη φορά προβλέπεται η δυνατότητα έκδοσης ηλεκτρονικών εγγράφων και γίνεται πράξη η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, με ταυτόχρονο σεβασμό της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Στην πράξη βέβαια για να εφαρμοστεί ο νόμος απαιτείται η δημιουργία επιτροπών ηλ. διακυβέρνησης σε κάθε υπουργείο και η σύσταση διακυβερνητικής επιτροπής, με παράλληλη έκδοση προεδρικών διαταγμάτων. Ελπίδα μας είναι να προχωρήσει ταχύτατα η σχετική διαδικασία ώστε να γίνουν πράξη οι προβλέψεις του νόμου.

Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση επί του νομοσχεδίου, με το προτεινόµενο σχέδιο νόµου επιδιώκεται η δηµιουργία των κανονιστικών προϋποθέσεων και της θεσµικής υποδοχής για την προώθηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης σε όλο το εύρος του δηµόσιου τοµέα, συµπεριλαµβανοµένων των ΟΤΑ αλλά και των ΝΠΙΔ που ελέγχονται από το Κράτος.
Με αυτό το σχέδιο νόµου που συνιστά το πλαίσιο καθιέρωσης και ανάπτυξης της ηλεκτρονικής διακυβέρνη-
σης επιδιώκεται:

α. η δηµιουργία των θεσµικών προϋποθέσεων για την επικοινωνία και συναλλαγή των πολιτών και των επιχει-
ρήσεων µε τους φορείς του δηµόσιου τοµέα µε χρήση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών
β. η αναδιοργάνωση των εσωτερικών λειτουργιών και διαδικασιών των φορέων του δηµόσιου τοµέα επί τη βά-
σει της πλήρους αξιοποίησης των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών
γ. Η ευχερέστερη άσκηση των δικαιωµάτων και εκπλήρωση των υποχρεώσεων των φυσικών προσώπων αλλά
και των ΝΠΙΔ έναντι των Φορέων του Δηµόσιου Τοµέα.
δ. Η άρση κανονιστικών εµποδίων για την ταχεία και αποτελεσµατική πρόσβαση σε δηµόσιες υπηρεσίες και
πληροφορίες.
ε. Η εµπέδωση της εµπιστοσύνης και της διαφάνειας µε την επέκταση των ηλεκτρονικών εφαρμογών.