Child sex crimes: EP to crack down on child abusers and web pornography

Press release

Child abusers and viewers of child sex images on the web would face tough penalties for abuse, exploitation and pornography offences under draft EU rules as agreed with Council representatives and approved by the Civil Liberties Committee on Tuesday. The rules would also require EU Member States to remove child porn web sites, or, failing that, make it possible to block access to them within their territory, if a Member State so decides.

"The new directive to combat sexual abuse and exploitation of children and child pornography is an innovative legislative instrument and represents a step forward for the protection of our children. The text will be at the disposal of the competent authorities and NGOs, so that there is zero tolerance against all crimes against children" said Roberta Angelilli (EPP, IT), who is steering the legislation through Parliament.

Tougher penalties for child abusers...

The draft directive sets out minimum penalties for about 20 criminal offences to do with sexual abuse, sexual exploitation and child pornography - far more than are usually provided for in EU legislation. The draft has been agreed with the Council of Ministers representatives, subject to Parliament's plenary vote in September 2011.

MEPs fought for tougher penalties across the EU, especially in cases of abuse by persons in a position of trust, authority or influence over the child (e.g. family members, guardians or teachers) or abuse of particularly vulnerable children (e.g. those with a physical or mental disability or under the influence of drugs or alcohol).

Offenders could face penalties ranging from one to at least ten years in prison, depending on the crime (since the draft directive lays down only minimum penalties, Member States could impose harsher measures and sentencing). For instance, causing a child to witness sexual activities could be punishable by one year in prison, and coercing a child into sexual actions by ten. Attending pornographic performances involving children could by punishable by at least two years in prison, and forcing a child into prostitution by at least ten. Child pornography producers could face at least three years in prison, whilst those possessing it would face at least one year.

... and child pornography viewers

"Knowingly obtaining access" by means of information and communication technology to child pornography would also be a crime. To be liable to prosecution, a person would have both intend to enter a site containing child pornography and know that such images could be found there.

Child porn web pages must go...

Parliament’s negotiating team have, from the outset, advocated complete removal of web pages containing or disseminating child pornography. These web pages must be removed, they say, as blocking access to them, as initially proposed by the Commission, has proved not to be entirely effective.

Moreover, removal at source would be more reassuring for children, given that images to which access is merely blocked could still be somewhere in cyberspace, they add. MEPs have ensured that the text requires Member States to ensure the prompt removal of web pages hosted in their territory. They must also co-operate with third countries to obtain the removal of pages hosted outside the EU.

... but blocking may still be needed

However, the removal of child pornography content at its source is often not possible (e.g. because the state where servers are hosted is unwilling to co-operate or because removal would take too long). In these cases, Member States may block access to those pages for internet users in their territory, says the text agreed with the Council.

"Let's be clear: we are not talking about censorship here, we are talking just and only about child pornography - images, photographs, films or clips in which a crime against children is clearly being committed", said Ms Angelilli. These measures to block access to web pages would have to follow transparent procedures and provide adequate safeguards. Users would have to be informed of the reason for the restriction and have the possibility of judicial redress, says the text.

EU-wide criminalization of on-line "grooming"

New forms of abuse and exploitation, such as on-line "grooming" (befriending children via the web with the intention of sexually abusing them) or making children pose sexually in front of web cameras, would be a crime.

Child sex tourism

"Sex tourists" travelling abroad to abuse children would also face prosecution, under new rules on jurisdiction. The text introduces the concept of "child sex tourism" for the first time in EU legislation. Member States would have to ban travel arrangements for the purpose of child sex tourism. Other measures, e.g. a code of conduct in the tourism industry or "quality labels" for tourist organisations combating child sex tourism, should also be promoted, says the text.

Ban on working with children

Since some 20% of sex offenders go on to commit further offences after conviction, the text stipulates that convicted offenders "may be temporarily or permanently prevented from exercising at least professional activities involving direct and regular contacts with children". Employers when recruiting would be entitled to request information on convictions for sexual offences against children. Member States would also be entitled to take other measures, such as listing convicted persons in "sex offender registers".

Protecting victims

MEPs have also strengthened rules on assisting, supporting and protecting victims, e.g. to ensure that they have easy access to legal remedies and suffer as little as possible from participating in criminal investigations and trials. MEPs have also added a specific article incorporating child sex crime prevention within the scope of the directive. Studies suggest that between 10% and 20% of minors in Europe may be sexually assaulted during childhood.

Next steps

The agreement is to be put to the vote by Parliament as a whole at the September II plenary session and should be formally adopted by the Council of Ministers shortly thereafter. Once adopted, this directive will replace current EU legislation dating from 2004. Member States will have two years to transpose the new rules into their national laws. The UK and Ireland have notified their wish to take part in the adoption and application of this directive. Denmark is the only Member State not taking part.

ΕΔΑΔ: Απόφαση για την ελευθερία της έκφρασης και την παιδική πορνογραφία

To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε στις 10.5.2011 απόφαση (αίτηση αριθ. 1685/10 της Ulla Annikki KARTTUNEN κατά Φινλανδίας με την οποία έκρινε ότι η δημοσίευση υλικού παιδικής πορνογραφίας στο πλαίσιο ενός έργου τέχνης δεν εμπίπτει στην προστασία της ελευθερίας έκφρασης του άρθρου 10 ΕΣΔΑ.

Η διαδικασία ενώπιον του ΕΔΑΔ αφορούσε την έκθεση το 2008 („Neitsythuorakirkko“, „Εκκλησία παρθένων πορνών“) μιας φινλανδής καλλιτέχνιδας που περιείχε πάνω από 100 πορνογραφικές εικόνες ανήλικων κοριτσιών και γυναικών. Η καλλιτέχνης χρησιμοποίησε φωτογραφίες από δημόσια προσβάσιμες ιστοσελίδες. Μετά την έκθεση οι εικόνες κατασχέθηκαν από την αστυνομία και η καλλιτέχνις καταδικάσθηκε για την έκθεση πορνογραφικών εικόνων.

Η εν λόγω καλλιτέχνης αφού εξάντλησε τα ένδικα μέσα άσκησε προσφυγή στο ΕΔΑΔ ισχυριζόμενη ότι παραβιάσθηκε το άρθρο 10 ΕΣΔΑ και ειδικότερα, ότι παραβιάσθηκε το δικαίωμά της στην ελεύθερη έκφραση ως καλλιτέχνιδος. Ισχυρίσθηκε ότι με τις πορνογραφικές εικόνες ήθελε να δώσει το έναυσμα για συζήτηση σχετικά με την παιδική πορνογραφία και την ευκολία πρόσβασης στο σχετικό υλικό στο Διαδίκτυο.

Το ΕΔΑΔ απέρριψε την προσφυγή της και έκρινε ότι και οι καλλιτέχνες δεσμεύονται από το άρθρο 10 παρ. 2 ΕΣΔΑ (Η άσκησις τωv ελευθεριώv τoύτωv, συvεπαγoμέvωv καθήκovτα και ευθύvας δύvαται vα υπαχθή εις ωρισμέvας διατυπώσεις, όρoυς, περιoρισμoύς ή κυρώσεις, πρoβλεπoμέvoυς υπό τoυ vόμoυ και απoτελoύvτας αvαγκαία μέτρα εv δημoκρατική κoιvωvία δια τηv εθvικήv ασφάλειαv, τηv εδαφικήv ακεραιότηταv ή δημoσίαv ασφάλειαv, τηv πρoάσπισιv της τάξεως και πρόληψιv τoυ εγκλήματoς, τηv πρoστασίαv της υπoλήψεως ή τωv δικαιωμάτωv τωv τρίτωv, τηv παρεμπόδισιv της κoιvoλoγήσεωςεμπιστευτικώv πληρonoριώv ή τηv διασφάλσισιv τoυ κύρoυς και αμερoληψίας της δικαστικής εξoυσίας. ) Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι οι ποινικές διατάξεις με βάση τις οποίες τιμωρήθηκε αποσκοπούν στην προστασία των ηθών και των δικαιωμάτων των άλλων, ιδιαίτερα δε ότι αποσκοπούν στην προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και την προστασία της ιδιωτικής τους σφαίρας. Παρά δε την αλλαγή των ηθών η απόφαση ήταν εύλογη και ήταν αποτέλεσμα σωστής στάθμισης των αντιτιθέμενων δικαιωμάτων.

Ειδικότερα, το δικαστήριο δέχθηκε:


22. (...) the Court notes that the applicant’s conviction on the basis of Chapter 17, sections 18 and 19, of the Penal Code was intended to protect morals as well as the reputation or rights of others. The domestic courts found that the artistic work in question included hundreds of photographs of teenage girls or otherwise very young women in sexual poses and acts and that the possession and distribution of these pictures were criminalised. Their criminalisation was mainly based on the need to protect children against sexual abuse as well as violation of their privacy but also on moral considerations.
23. The Court recognises that conceptions of sexual morality have changed in recent years. Nevertheless, the Court does not find the view taken by the Finnish courts unreasonable, especially as the present case concerned minors or persons likely to be minors. The domestic courts, especially the District Court which balanced at length the relationship between freedom of expression, on the one hand, and morals and reputation and rights of others, on the other hand, found that the applicant’s freedom of expression did not justify the possession and public display of child pornography.
24. The applicant claimed that she had included the pictures in her work in an attempt to encourage discussion and raise awareness of how wide-spread and easily accessible child pornography was. The Court notes that the domestic courts acknowledged the applicant’s good intentions and therefore did not impose any sanctions on her. However, possessing and distributing sexually obscene pictures depicting children was still an act subject to criminal liability. The Court considers that it does not follow from the applicant’s claim that her conviction did not, in all the circumstances of the case, respond to a genuine social need.
25. In conclusion, in the Court’s opinion the reasons relied on by the domestic courts were both relevant and sufficient to show that the interference complained of was “necessary in a democratic society”. Having regard to all the foregoing factors, and the margin of appreciation afforded to the State in this area, the Court considers that the interference was proportionate to the legitimate aim pursued.
26. Accordingly, the applicant’s application is manifestly ill-founded and must thus be declared inadmissible pursuant to Article 35 §§ 3 and 4 of the Convention.

Ευρωπαϊκό σύστημα παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (TFTP)

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Επιτροπή προτείνει εναλλακτικές δυνατότητες για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας
Βρυξέλλες, 13 Ιουλίου 2011 – Ανταποκρινόμενη σε αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Επιτροπή εξέδωσε σήμερα ανακοίνωση στην οποία περιγράφει τις σημαντικότερες εναλλακτικές δυνατότητες για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (TFTP). Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί μια πρώτη απόκριση στο αίτημα να καταρτιστεί ένα νομικό και τεχνικό πλαίσιο για τη δημιουργία ενός τέτοιου συστήματος στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων κα Cecilia Malmström δήλωσε: «Μετά τη σύναψη της συμφωνίας TFTP ΕΕ-ΗΠΑ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κάλεσαν την Επιτροπή να προτείνει ευρωπαϊκή λύση για την εξαγωγή των απαιτούμενων δεδομένων σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η σημερινή ανακοίνωση περιγράφει τις διάφορες πιθανές εναλλακτικές λύσεις και αποσκοπεί στη δρομολόγηση ενός διαλόγου για ενδεχόμενες προτάσεις που θα υποβληθούν στο μέλλον. Δεδομένου ότι οι προτάσεις αυτές θα πρέπει να σέβονται πλήρως τα θεμελιώδη δικαιώματα, ιδίως δε να εξασφαλίζουν ένα υψηλό επίπεδο προστασίας των δεδομένων, προτίθεμαι να δώσω ιδιαίτερη προσοχή στην αναγκαιότητα και την αναλογικότητα οιωνδήποτε μέσων προταθούν».

Το ευρωπαϊκό TFTS θα πρέπει να έχει δύο κύριους στόχους: πρώτον, το σύστημα πρέπει να συμβάλλει στον περιορισμό του όγκου προσωπικών δεδομένων που διαβιβάζονται στις ΗΠΑ. Δεύτερον, θα πρέπει να συμβάλλει σημαντικά στις προσπάθειες, αφενός, αποκλεισμού των τρομοκρατών από πηγές χρηματοδότησης και υλικά και, αφετέρου, στην παρακολούθηση των οικονομικών τους συναλλαγών.

Η ανακοίνωση περιλαμβάνει σαφείς ενδείξεις σχετικά με τα βασικά ζητήματα που πρέπει να διευκρινιστούν προτού καταστεί δυνατή η δημιουργία ενός τέτοιου συστήματος. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται: η ανάγκη να γίνουν απόλυτα σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών, ζητήματα προστασίας και ασφάλειας των δεδομένων, το επιχειρησιακό πεδίο του συστήματος, καθώς και οι δαπάνες.

Η σημερινή ανακοίνωση εκθέτει τις διάφορες εναλλακτικές δυνατότητες που εξετάζονται κατά το παρόν στάδιο, χωρίς να εκδηλώνει συγκεκριμένες προτιμήσεις. Η Επιτροπή θα συζητήσει τώρα λεπτομερώς τις δυνατότητες αυτές με το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτού αποφασίσει τα επόμενα βήματα βάσει μιας ενδελεχούς εκτίμησης των επιπτώσεων.

Ιστορικό του φακέλου
Στις 28 Ιουνίου 2010, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπέγραψαν τη συμφωνία για την επεξεργασία και διαβίβαση δεδομένων μηνυμάτων χρηματοοικονομικής φύσεως στο πλαίσιο του Προγράμματος Παρακολούθησης της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας (Συμφωνία TFTP ΕΕ-ΗΠΑ). Συγχρόνως, το Συμβούλιο της ΕΕ κάλεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει, έως την 1η Αυγούστου 2011, πρόταση «νομικού και τεχνικού πλαισίου για την εξαγωγή δεδομένων στο έδαφος της ΕΕ». Έκτοτε, η Επιτροπή εργάστηκε για την ενδεχόμενη θέσπιση ενός τέτοιου συστήματος. Η παρούσα ανακοίνωση αποτελεί το πρώτο βήμα για την υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων.

Η ανάπτυξη ενός TFTS εγγράφεται σε ένα ευρύτερο θεματολόγιο για την πρόληψη της τρομοκρατίας και την προστασία των ευρωπαίων πολιτών, όπως προσδιορίζεται στη Στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας της ΕΕ που εξέδωσε η Επιτροπή τον Νοέμβριο του 2010 (βλ. IP/10/1535 και MEMO/10/598).

JURIX 2011

The 24th International Conference on Legal Knowledge and Information Systems.
University of Vienna, AT
14th-16th December 2011

For more than 20 years the Jurix Conference has provided an international forum for academics and practitioners in the field of legal informatics for sharing ideas and experiences on the representation of legal content and its representation in computer systems. We invite submission of original papers on the advanced management of legal information and knowledge (foundations, methods, tools, systems and applications).

The 24th edition of Jurix will be organised by the University of Vienna, Centre for Legal Informatics, and held on December 14th-16th 2011.

The conference proceedings will be published by IOS Press (Amsterdam, Berlin, Oxford, Tokyo, Washington DC) in their series “Frontiers in Artificial Intelligence and Applications” before the Conference.

Call for Papers
The JURIX conference has been running annually for over 20 years and provides an international forum for both academics and practitioners in the field of legal informatics to meet and share their research and ideas to advance the field of legal knowledge systems.

The 24th edition of JURIX will be hosted by the University of Vienna. We invite submission of original papers on the advanced management of legal information and knowledge, covering foundations, methods, tools, systems and applications for the following (non-exhaustive) list of topics:

Support for lawyers, in legal reasoning, document drafting, negotiation;
Support for the production and management of legislation, in agenda setting, policy analysis, drafting, workflow management, monitoring implementation;
Support for the judiciary, in application of the law, analysis of evidence, management of cases;
Support for police activities, in forensic inquiries, search and evaluation of evidence, management of investigations;
Support for public administration, in applying regulations and managing information;
Support for the acquisition, management or use of legal knowledge, using rules, cases, neural networks, intelligent agents or other methods;
Systems and methods to support policies and legal issues for social networks;
Retrieval of legal information;
Legal education;
Digital-rights management;
Alternative dispute resolution, particularly on-line;
Regulatory compliance and compliance of business processes;
Theoretical foundations for the use of Artificial Intelligence techniques in the legal domain;
Models of legal knowledge, including concepts (legal ontologies), rules, cases, principles, values and procedures;
Legal inference and argumentation;
Verification and validation of legal knowledge systems;
Management of legal information in the semantic web;
XML standards for legal documents, including legislative, judicial, administrative acts as well as private documents, such as contracts;
Modelling the legal interactions of autonomous agents and digital institutions;
Methods for managing organizational change when introducing legal knowledge systems;
Evaluation of systems using advanced informatics techniques in legal applications.
Interdisciplinary applications of legal informatics methods and systems.

IEL Cyber Law Greece

An new update of the monograph Cyberlaw Greece has been recently published by Kluwerlaw International. It is offered as part of the Series International Encyclopaedia of Cyber Law, but it can also be accessed separately online here.

The Encyclopaedia consists primarily in a series of national monographs, treating the different legal subjects related to information and communication technology on the basis of a common standard outline. The outline contains, besides a general introduction, the following parts:

The Author. Table of Contents. List of Abbreviations. Preface.
General Introduction.
Part I. Regulation of the ICT Market.
1. Regulatory Framework of the Telecommunications Sector.
2. Regulation of Competition in the ICT Market.
3. Regulation of Cryptography and other Dual Use Goods.
4. Legal Status of Standardization.
5. Legal Status of Out-of-Court Dispute Settlement in the ICT
Sector.
Part II. Protection of Intellectual Property in the ICT
Sector.
1. Application of Copyright in the Area of ICT.
2. Legal Protection of Software.
3. Legal Protection of Databases.
4. Legal Protection of Computer Chips.
5. Other Intellectual Property Rights in the ICT Sector.
6. Internet Domain Name Registration.
Part III. ICT Contracts.
1. Hardware Contracts.
2. Software Contracts.
3. Turnkey Contracts.
4. Distribution Agreements.
5. Maintenance Contracts.
6. Facilities Management.
7. Network Services.
8. Government Contracts.
Part IV. Electronic Transactions.
1. Legal Status of Electronic Transactions.
2. Regulation of Electronic Signatures and Certification Services.
3. Legal Aspects of Electronic Banking.
4. Protection of Users of Electronic Services.
Part V. Non-Contractual Liability.
1. Negligence.
2. Liability of Network Operators.
3. Liability of Service Providers.
4. Product Liability.
Part VI. Privacy Protection.
1. Regulation of Personal Data Processing.
2. Protection of Telecommunications Privacy.
Part VII. Computer Related Crime.
1. General legal development.
2. Application of Substantive Criminal Law in the Area of ICT.
3. Application of Criminal Procedure Law in the Area of ICT.
Conclusions. Index


The authors of this monograph are:
Dimitrios Maniotis, Professor of Law at Democritus University in Thrace
Michail-Theodoros Marinos, Professor of Law at Democritus University in Thrace
Apostolos Anthimos, Attorney-at-law at the Thessaloniki Bar Association
Ioannis Iglezakis, Assistant Professor at Aristotle University of Thessaloniki
George Nouskalis, Lecturer at Aristotle University of Thessaloniki

Looseleaf IEL Cyber Law
Online ISBN 9789041121882
Print ISBN 9789041121882

Νέο Περιοδικό jusletter it

Το νέο περιοδικό Jusletter IT είναι ένα πανευρωπαϊκό περιοδικό, όπως δηλώνει και ο τίτλος του, αλλά και το όνομα χώρου του (www.jusletter-it.eu) σε επιγραμμική σύνδεση που αφορά την πληροφορική και το δίκαιο. Το νέο αυτό περιοδικό περιλαμβάνει θεματικές που αφορούν διαφορετικές χώρες, γλώσσες και νομικά ζητήματα.

Το περιοδικό αυτό είναι μπορούμε να πούμε η ψηφιακή πλατφόρμα για τα ζητήματα που αφορούν την πληροφορική και το δίκαιο, περιλαμβάνοντας αρθρογραφία από ειδικούς τέσσερις φορές το χρόνο για τις τελευταίες εξελίξεις και προβληματικές, καθώς και για ειδικά θέματα.

Το Jusletter IT εκδίδεται από τον Erich Schweighofer, Associate Professor, Vienna, AT και τον Franz Kummer, co-owner Weblaw AG, Bern, Switzerland.

Βλ. την τρέχουσα λίστα συγγραφέων: http://jusletter-it.weblaw.ch/author?list=1&lang=de

Μεγάλο μέρος των δημοσιευμάτων του περιοδικού αποτελείται από παρουσιάσεις στο International Legal Informatics Symposium IRIS, που διοργανώνεται τακτικά στο Salzburg.

Το τρέχον τεύχος περιέχει τις παρακάτω μελέτες:

Proportionalität und Quantitative Gerechtigkeit: Eine Einführung und Hinführung
Rainhard Z. Bengez
Für uns stehen der Mensch und sein Ungerechtigkeitsempfinden im Zentrum der nachfolgenden Betrachtung. Gerechtigkeit sehen wir als einen sekundären Begriff an. Wir weisen nach, dass diese facettenreicher ist als die klassische, auf ARISTOTELES und AQUIN basierte Definition; ferner, dass auch quantitative Aspekte, Maße und Metriken bedeutsam sind. Durch eine Verallgemeinerung des Gleichheitsgedankens gelangen wir zu dem Invarianzprinzip. Mit dessen Hilfe lässt sich die allgemeine kultur- und generationenübergreifende Form der Gerechtigkeit darstellen. Fügt man zu diesem Prinzip noch die eigentliche Dynamik, das Ungerechtigkeitsempfinden und die Wertschätzung des Lebens, hinzu, erhalten wir die Basis für eine Geometrie der Gerechtigkeit.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: deutsch, ca. 13975 Wörter
A Note on Relations in Law
Lothar Philipps
Is it possible to iterate iterations of modalities, and does it make sense? Can we give a valid juridical interpretation of such a scheme?
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 5271 Wörter
A Social Interpretation of Possible Worlds
Lothar Philipps
This article sketches some elements of modal logic, on the basis of a logical game which was created by Hughes and Cresswell. Several variants of these games are determined by the different relations of perception among the participants (which «worlds» are represented). It will be discussed, why an obvious variation of the game, in which no self-perception exists, is tacitly omitted by both the authors. A missing variant is added because it just makes it possible to conduct a structural analysis for the important social phenomenon of the acknowledgement relation.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 3102 Wörter
Iustitia distributiva – ein Fall für die Experimentalphilosophie
Lothar Philipps
Lassen sich Fragen der Moral durch die Anwendung des Gesetzes der Großen Zahlen klären? Oder birgt der Versuch den Populismus (Referendum) in die praktische (Rechts-) Philosophie durch das Etikett des Empirismus einzuführen auch Gefahren? Und wo liegen die Grenzen und Möglichkeiten empirischer Ansätze in der Philosophie; oder anders gesagt, können tausende Ameisen und Schwärme von Fischen und Menschen sich nicht auch täuschen und was sagt dieses Bestreben letztlich über die Fristigkeit und Modeerscheinung von moralischen Grundsätzen aus?
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: deutsch, ca. 1843 Wörter
Modale und deontische Logik, autonome Kampfroboter
Lothar Philipps
Ist es möglich oder erstrebenswert moralische und dennoch emotionslose Militärroboter zu konstruieren? Durch die deonitsche Logik, bzw. die sog. Modallogik ist uns ein Instrument an die Hand gegeben eine verwobene sozialweltliche und materialweltliche Kausalstruktur möglicher Folgen aufzuzeigen. Der hier dargelegte Vergleich kann hilfreich sein, neue Technologien in den bekannten Rechtsdiskurs zu stellen.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: deutsch, ca. 1906 Wörter
Legal positivism: a self-effacing theory
José de Sousa e Brito
Legal positivism should be defined by the two theses of the conceptual separation of law and morals and of the social sources of law, the second implying the first. The separation thesis stays and falls with the social sources thesis. According to inclusive legal positivism in a rule of law state the validity of a law may depend on its compatibility with critical morality or ethics. Ethics may be critical of a law, despite all social facts relevant to the validity of such a law. In such a case legal positivism must retire the social sources thesis, because of the way the law is socially understood as ethically justified. So legal positivism remains coherent. It is not self-defeated, but in this case it is self-effacing.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 4190 Wörter
Challenging the «cause-in-fact» / «cause-in-law» dichotomy
Rui Soares Pereira
This article seeks, on one hand, to discuss the relevance of the fact/law distinction to the causal inquiry in law and, on the other hand, to discuss how can be sustained the fact causality/legal causality distinction and if it is necessary to give greater importance to one or another of these elements.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 18433 Wörter
The Principle of Proportionality
Marijan Pavcnik
The principle of proportionality is the balance between too much and too little. It isolated itself at the beginning already, not only from purpose, which is self-sufficient, but also from the medium, which is blind and obedient. The most important is just the question, how can one obtain the right balance between rights and legal obligations, goods and cost or between purpose and means. The principle of proportionality must consider and make sure that all rights and obligations are correlative.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 2171 Wörter
The disaggregation of law into elementary particles and the interactions among them
Amedeo Santosuosso
Being the transnational flow of legal standards an undeniable fact, the real question is about the conceptual frame, able to encompass the new symptoms, and to explain them in a hopefully consistent way. The project of an International Multilingual Archive (ALST) in the field of science and law is presented as a laboratory bench: an experimental confined field where to observe interactions and spontaneous ways of action within the transnational science and law domain.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 8037 Wörter
Values and Factors in Legal Balancing
Michal Araszkiewicz
The paper deals with the problem of the relation between factor-based reasoning and teleological reasoning in legal balancing. The basic types of value judgments employed in legal argumentation are identified. The problem of legal balancing is commented upon from the perspective of ideas if corrective and distributive justice. I argue that it is possible to distinguish three functions of factor-based reasoning with regard to legal teleology: approximating function, constraining function and determining function. Several types of argument schemes concerning factors and values are presented and discussed.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 7355 Wörter
Epistemic models for justification and law
Alessandro Serpe
The whole epistemological enterprise is thought to be reduced to strict dichotomies of foundationalism versus coherentism. Is this rivalry tenable? In the first part, the paper practices such a distinction with particular reference to theories of law and, by taking the figure of the idealized judge drawn by Dworkin, Hercules, into special account, sketches out some common features of coherence legal theories. In the second part, the paper explores the very general idea of defeasible reasoning as a related avenue of investigation that corresponds to the various difficulties to which foundational and coherence legal theories are exposed.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 14422 Wörter
Some aspects of the evolution of legal norms in the Lower Pleistocene
Francesco Romeo
The research focuses on the relationship between normativity, law, and evolution of culture: legal normativity is represented as a cognitive trait allowing a temporal displacement useful for contemporaneous considerations of temporally detached realities, coupled with the trust in what ought to be. The mix-up between reality and representation in the first cave paintings allowed the hormones that regulate the trusting behavior at the brain level, to increase individual cooperative behaviors, leading to the introduction of egalitarian rules in sharing the prey, stabilizing the cooperation in the group and enabling culture to evolve.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 6493 Wörter
On the Sense of Justice from the Evolutionary Perspective
Wojciech Zaluski
The analysis of the origins of the sense of justice pursued in the paper revolves around the distinction between the rudimentary and the genuine sense of justice. It is argued that only the rudimentary sense of justice is a biological adaptation; that thereby the genuine sense of justice cannot be explained on purely biological grounds; and that the rudimentary sense of justice is «Janus-faced» – rational-emotional in character, as it is constrained greed plus a bundle of emotions. The paper also presents two ways in which the genuine sense of justice can develop out of its rudimentary form.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 6997 Wörter
The Responsibility to overcome the Question of Guilt
Markus Fath
This paper deals with the question of guilt as one important decision factor for modern legal systems. First of all a short look on the Solomonic Judgment will point out the importance of considering a systemic point of view. Then the impacts of the integration of the question of guilt as decision factor for conflict resolutions are highlighted, considering different human relations on different social levels. The question of guilt always becomes a fertilizer of escalation. This will lead back to the modern legal systems and the necessity to overcome the question of guilt, respectively to overcome a personalizing point of view.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 9092 Wörter
Shared Responsibility
Markus Fath
The paper starts with a short summary of the work done so far by the author on this topic by pointing out the necessity to overcome the question of guilt as a decision factor. Then by the example of (sexual) child abuse the concept of shared responsibility as replacement is introduced and specified. The paper closes with a suggestion of practical measures that are able to leave a sustainable impact on necessary changes of social structures and make a contribution to the goal of general prevention.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 3655 Wörter
The role of the Internet in educational justice
Vera Gehlen-Baum
Based on a recent idea of the German government, the costs of the Internet are going to be included in payments. This indicates the thinking that this could be an important first step for creating more justice in education. Therefore it is necessary not only to have access to this kind of information but also to have the competency to use it, as a computer and the access to the Internet itself do not make any difference regarding learning (Clark, 1994). Regarding these aspects, it is not merely the possession of Internet access, which is important for the educational justice, but rather the competency, or the actual use of the Internet.
Rechtsgebiet(e): Rechtstheorie
Sprache: englisch, ca. 1957 Wörter

Ηλεκτρονική διεξαγωγή της πολιτικής δίκης

Με το ν. 3994/2011 "Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις", με τον οποίο τροποποιείται ο ΚΠολΔ εισάγονται, μεταξύ άλλων, για πρώτη φορά ρυθμίσεις για την ηλεκτρονική διεξαγωγή της δίκης στην πολιτική δίκη. Ο ΚΠολΔ έτσι ακολουθεί το πρότυπο άλλων, αλλοδαπών νομοθεσιών όπως η γερμανική που καθιστούν δυνατή την αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας της πληροφορικής.

Ειδικότερα, θεμελιακή είναι η διάταξη του άρθρου 119 παρ. 4 ΚΠολΔ που ορίζει τα εξής:
Τα δικόγραφα είναι δυνατόν να υποβάλλονται και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 του προεδρικού διατάγματος 150/2001 (Α΄ 125). Το δικόγραφο που έχει υποβληθεί με ηλεκτρονικά μέσα θεωρείται ότι κατατέθηκε, εφόσον επιστραφεί στον αποστολέα του εγγράφου από το δικαστήριο ηλεκτρονική απόδειξη, που θα φέρει προηγμένη ηλεκτρονι-
κή υπογραφή, κατά την άνω έννοια και θα περιέχει και την έκθεση κατάθεσης.

Πιο ειδικά, η δυνατότητα ηλεκτρονικής κατάθεσης προβλέπεται και στο άρθρο 21 παρ. 1 ΚΠολΔ που μεταξύ άλλων προβλέπει ότι "Η κατάθεση του δικογράφου μπορεί να γίνεται και με ηλεκτρονικά μέσα σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 119", καθώς και ότι "Στη γραμματεία κάθε δικαστηρίου τηρείται και ηλεκτρονικό αρχείο αγωγών".

Πέρα από την ηλεκτρονική κατάθεση της αγωγής γίνεται δυνατή και η ηλεκτρονική επίδοσή της. Το άρθρο 122 παρ. 5 ΚΠολΔ προβλέπει ότι: "Τα δικόγραφα είναι δυνατόν να επιδίδονται, σύμφωνα με την παράγραφο 1, και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρουν προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 του προεδρικού διατάγματος 150/2001. Το δικόγραφο που έχει επιδοθεί με ηλεκτρονικά μέσα θεωρείται ότι επιδόθηκε, εφόσον επιστραφεί στον αποστολέα του εγγράφου από τον παραλήπτη ηλεκτρονική απόδειξη, που θα φέρει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, κατά την άνω έννοια και θα ισχύει ως έκθεση επίδοσης.

Προϋπόθεση έτσι για το υποστατό των διαδικαστικών πράξεων που διενεργούνται με ηλεκτρονικά μέσα είναι η χρήση προηγμένης ηλεκτρονικής υπογραφής. Σύμφωνα με το άρθρο 2 αριθ. 2 π.δ. 150/2001, προηγμένη είναι ηλεκτρονική υπογραφή που πληροί τους εξής όρους: α) συνδέεται µονοσήµαντα µε τον υπογράφοντα, β) είναι ικανή να καθορίσει ειδικά και αποκλειστικά την ταυτότητα του υπογράφοντος, γ) δηµιουργείται µε µέσα τα οποία ο υπογράφων µπορεί να διατηρήσει υπό τον αποκλειστικό του έλεγχο και δ) συνδέεται µε τα δεδοµένα στα οποία αναφέρεται κατά τρόπο, ώστε να µπορεί να εντοπισθεί οποιαδήποτε µεταγενέστερη αλλοίωση των εν λόγω δεδομένων.

Σύμφωνα με τον ορισμό της προηγμένης ηλ. υπογραφής που καθιερώνεται στην παραπάνω διάταξη, η μόνη τεχνολογία ηλ. υπογραφής που πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου είναι η ψηφιακή υπογραφή, δηλ. εκείνη η ηλ. υπογραφή που χρησιμοποιεί ασσύμμετρη κρυπτογραφία (βλ. Ιγγλεζάκη, Οι νομικές ρυθμίσεις για τις ψηφιακές υπογραφές. Η οδηγία 1999/93/ΕΚ και οι εθνικές νομοθεσίες, Επισκόπηση Εμπορικού Δικαίου, 2000, σελ. 619 επ., ο ίδιος, Δίκαιο της πληροφορικής, εκδ. Σάκκουλα 2008, αριθ. περιθ. 538 και επ.).

Περαιτέρω, με την παραπομπή στη διάταξη του άρθρου 3 παρ. π.δ. 150/2001 γίνεται σαφές ότι πέρα από την προηγμένη ηλ. υπογραφή θα πρέπει για να είναι έγκυρη η διαδικαστική πράξη να έχει δημιουργεί από ασφαλή διάταξη δημιουργίας υπογραφής και να βασίζεται σε αναγνωρισμένο πιστοποιητικό.

Συνακόλουθα, θα πρέπει οι χρήστες του συστήματος όπως περιγράφεται στο νόμο να κάνουν χρήση υπηρεσιών πιστοποίησης ηλ. υπογραφής και μάλιστα των παρόχων που είναι εγγεγραμμένοι στην ΕΕΤΤ.

Ακόμα, προβλέπεται στο νόμο η εισαγωγή νέων μέσων (multimedia) κατά τη συζήτηση των υποθέσεων από τα δικαστήρια. Συγκεκριμένα, το άρθρο 270 παρ. 7 ΚΠολΔ προβλέπει ότι: "Το δικαστήριο, ύστερα από αίτηση των διαδίκων ή αυτεπαγγέλτως, μπορεί να αποφασίσει oι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους κατά τη διάρκεια της συζήτησης να παρίστανται σε άλλο τόπο και να ενεργούν εκεί διαδικαστικές πράξεις. Η συζήτηση αυτή μεταδίδεται ταυτόχρονα με ήχο και εικόνα στην αίθουσα συνεδρίασης του δικαστηρίου και στον τόπο, όπου παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους".

Παρόμοια ισχύουν και για την εξέταση μαρτύρων και πραγματογνωμόνων. Η παρ. 8 του παραπάνω άρθρου ορίζει ότι:

Το δικαστήριο, ύστερα από αίτηση των διαδίκων ή αυτεπαγγέλτως, μπορεί να αποφασίσει την εξέταση μαρτύρων, πραγματογνωμόνων και διαδίκων χωρίς αυτοί να παρίστανται στην αίθουσα συνεδρίασής του, η δε σχετική απόφαση του δικαστηρίου δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα. Η εξέταση μεταδίδεται ταυτόχρονα με ήχο και εικόνα στην αίθουσα συνεδρίασης του δικαστηρίου και στον τόπο εξέτασης των μαρτύρων, πραγματογνωμόνων και διαδίκων. Η εξέταση αυτή, η οποία θεωρείται ότι διεξάγεται ενώπιον του δικαστηρίου, έχει την ίδια αποδεικτική ισχύ με την εξέταση στο ακροατήριο.»

Για να ισχύσουν οι παραπάνω διατάξεις προβλέπεται στο άρθρο 72 του νόμου η έκδοση προεδρικού διατάγματος, με το οποίο θα ορίζονται οι ειδικότερες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται και θα αποδεικνύεται η με ηλεκτρονικά μέσα κατάθεση της αγωγής, η με ηλεκτρονικά μέσα σύνταξη της έκθεσης κατάθεσης της αγωγής και η τήρηση του ηλεκτρονικού αρχείου αγωγών. Παρόμοια ισχύουν και για τις διατάξεις των παραγράφων 7 και 8 του άρθρου 270 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας οι λεπτομέρειες εφαρμογής της και ειδικότερα η διεξαγωγή της συζήτησης και η εξέταση προσώπων από το δικαστήριο με τεχνολογικά μέσα, όταν τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται εκτός της αίθουσας του δικαστηρίου και σε άλλο τόπο. Αναμένεται επίσης η έκδοση κοινής απόφασης του Υπουργού Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την οποία θα προσδιορίζεται ειδικότερα ο τρόπος καταβολής και είσπραξης τελών και ενσήμων για τα δικόγραφα που κατατίθενται και επιδίδονται ηλεκτρονικά.

Ακόμα, αναθεωρείται το δίκαιο της απόδειξης και επαναδιατυπώνεται η διάταξη του άρθρου 444 παρ. 2, η οποία μπορούμε να πούμε ότι αφορά το λεγόμενο "ηλεκτρονικό έγγραφο", που στο ελληνικό δίκαιο νοείται ως μηχανική απεικόνιση.

Ειδικότερα, η εν λόγω διάταξη ορίζει ότι: "Μηχανική απεικόνιση, κατά την έννοια της παραγράφου 1, είναι και κάθε μέσο το οποίο χρησιμοποιείται από υπολογιστή ή περιφερειακή μνήμη υπολογιστή, με ηλεκτρονικό, μαγνητικό ή άλλο τρόπο, για εγγραφή, αποθήκευση, παραγωγή ή αναπαραγωγή στοιχείων, που δεν μπορούν να διαβαστούν άμεσα, όπως επίσης και κάθε μαγνητικό, ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό στο οποίο εγγράφεται οποιαδήποτε πληροφορία, εικόνα, σύμβολο ή ήχος, αυτοτελώς ή σε συνδυασμό, εφόσον τα μέσα και τα υλικά αυτά προορίζονται ή είναι πρόσφορα να αποδείξουν γεγονότα που έχουν έννομη σημασία".

Η διάταξη αυτή επαναλαμβάνει τη διατύπωση του άρθρου 13 περ. γ΄ εδαφ. β΄ ΠΚ και η σημασία της είναι πρόδηλη, αφού καθιερώνει ως αποδεικτικό μέσο στην πολιτική δίκη το ηλεκτρονικό έγγραφο, όταν αυτό συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για να θεωρηθεί μηχανική απεικόνιση.

Σημειώνεται, ωστόσο, ότι δεν τίθεται ως προϋπόθεση η ύπαρξη ηλεκτρονικής ή προηγμένης ηλεκτρονικής υπογραφής για την αποδεικτική ισχύ ενός εγγράφου, όπως σε άλλα δίκαια. Αυτό ίσως δημιουργήσει προβλήματα στην πράξη, διότι ελλείπει ένας μηχανισμός που να εγγυάται την μη αλλοίωση του περιεχομένου ενός ηλεκτρονικού εγγράφου και θα απαιτείται ασφαλώς η συνδρομή πραγματογνωμόνων σε περίπτωση όπου αμφισβητείται η γνησιότητα μιας μηχανικής απεικόνισης (κατ' ανταπόδειξη).

Γνώμη 13/2011 της ομάδας του άρθρου 29 για τις υπηρεσίες εντοπισμού θέσης σε έξυπνες φορητές συσκευές

Η Ομάδα του άρθρου 29 δημοσίευσε στις 19.5.2011 την υπ' αριθ. 13/2011 Γνώμη σχετικά με τις υπηρεσίες εντοπισμού θέσης σε εφαρμογές "έξυπνων" κινητών (smartphones), ιδίως σε ό,τι αφορά τα λειτουργικά συστήματα για κινητά της Apple και της Google.

Η παραπάνω επιτροπή εμπειρογνωμόνων δέχθηκε ότι, σύμφωνα με τις οδηγίες ΕΕ για την προστασία προσωπικών δεδομένων, πριν από κάθε χρήση δεδομένων θέσης οι χρήστες θα πρέπει να ενημερώνονται ενδελεχώς για την έκταση και το σκοπό της συλλογής δεδομένων και στη συνέχεια να δίνουν τη συγκατάθεσή τους. Παράλληλα, θα πρέπει να μπορούν να ρυθμίζουν τον εντοπισμό της θέσης τους. Οι υπηρεσίες θα πρέπει να προβάλλονται στη συσκευή και ο χρήστης θα πρέπει να μπορεί να διαγράφει όλα τα δεδομένα θέσης από τη συσκευή του.

Οι παροχείς υπηρεσίες δεν θα πρέπει να διατηρούν τις πληροφορίες περισσότερο από όσο είναι αναγκαίο για την εκάστοτε εφαρμογή και σε περίπτωση που αυτές διατηρούνται θα πρέπει να ανωνυμοποιούνται.

Ειδικότερα, τα συμπεράσματα του εγγράφου έχουν ως εξής:

1. Legal framework
• The EU legal framework for the use of geolocation data from smart mobile devices is primarily the data protection directive. Location data from smart mobile devices are personal data. The combination of the unique MAC address and the calculated location of a WiFi access point should be treated as personal data.
• In addition, the revised e-privacy directive 2002/58/EC only applies to the processing of base station data by telecom operators.

2 Controllers
• Three types of controllers can be discerned. They are: controllers of geolocation infrastructure (in particular controllers of mapped WiFi access points); providers of geolocation applications and services and developers of the operating system of smart mobile devices.

3 Legitimate ground
• Because location data from smart mobile devices reveal intimate details about the private life of their owner, the main applicable legitimate ground is prior informed consent.
• Consent cannot be obtained through general terms and conditions.
• Consent must be specific, for the different purposes that data are being processed for, including for example profiling and or behavioural targeting purposes from the controller. If the purposes of the processing change in a material way, the controller must seek renewed specific consent.
• By default, location services must be switched off. A possible opt-out mechanism does not constitute an adequate mechanism to obtain informed user consent.
• Consent is problematic with regard to employees and children. With regard to employees, employers may only adopt this technology when it is demonstrably necessary for a legitimate purpose, and the same goals cannot be achieved with less intrusive means. With regard to children, parents must be judge whether the use of such an application is justified in specific circumstances. At the very least they must inform their children, and, as soon as reasonably possible, allow them to participate in the decision to use such an application.
• The Working Party recommends limiting the scope of consent in terms of time and remind users at least once a year. The Working Party equally recommends sufficient granularity in the consent with regard to the precision of the location data.
• Data subjects must be able to withdraw their consent in a very easy way, without any negative consequences for the use of their device.
• With regard to the mapping of WiFi access points, companies can have a legitimate interest in the necessary collection and processing of the MAC addresses and calculated locations of WiFi access points for the specific purpose of offering geolocation services. The balance of interests between the rights of the controller and the rights of the data subjects requires that the controller offers the right to easily and permanently opt-out from the database, without demanding additional personal data.

4 Information
• Information must be clear, comprehensive, understandable for a broad, nontechnica audience and permanently and easily accessible. The validity of consent is inextricably linked to the quality of the information about the service.
• Third parties like browsers and social networking sites have a key role to fulfill when it comes to the visibility and quality of the information about the processing of geolocation data.

5 Data subject rights
• The different controllers of geolocation information from mobile devices should enable their customers to obtain access to their location data in a human readable format and allow for rectification and erasure without collecting excessive personal data.
• Data subjects also have a right to access, rectify and erase possible profiles based on these location data.
• The Working Party recommends the creation of (secure) online access.

6 Retention periods
• Providers of geolocation applications or services should implement retention policies which ensure that geolocation data, or profiles derived from such data, are deleted after a justified period of time.
• If the developer of the operating system and/or controller of the geolocation infrastructure processes a unique number such as a MAC address or a UDID in
relation to location data, the unique identification number may only be stored for a maximum period of 24 hours, for operational purposes.

Η Επιτροπή παρουσιάζει «οδηγό» για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας προς ενίσχυση της δημιουργικότητας και της καινοτομίας

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιοποίησε στις 24/5/2011 τη νέα στρατηγική της για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας. Στόχος του νέου εκσυγχρονισμένου πλαισίου είναι η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και της καινοτομίας.

Με τις προτάσεις της η Επιτροπή αποσκοπεί να συμβάλλει στην προστασία της βιομηχανικής και πνευματικής ιδιοκτησίας, στη διευκόλυνση της πρόσβασης στα έργα, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις. Ο λόγος για τον εκσυγχρονισμό που προωθείται είναι οι τεχνολογικές αλλαγές που έχουν συντελεσθεί και η εντεινόμενη σημασία του Διαδικτύου, το οποίο δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον εντός του οποίου τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας αλλάζουν δραματικά.

Η στρατηγική περιλαμβάνει μια ποικιλία από τις πτυχές του διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τη δίωξη των παρανομίων και αυστηρότερα μέτρα κατά της παραποίησης και της πειρατείας. Αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας καλύπτονται πλήρως. Επιπλέον, η Επιτροπή προτείνει ένα σύστημα, καθώς οι χρήστες αποκτούν καλύτερη πρόσβαση στα ορφανά έργα (MEMO/11/333).

Ειδικότερα, το δελτίο τύπου της Επιτροπής έχει ως εξής:

Reference: IP/11/630 Date: 24/05/2011
Τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας (ΔΔΙ), τα οποία περιλαμβάνουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας, εμπορικά σήματα, σχέδια και γεωγραφικές ενδείξεις, καθώς και τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (δικαιώματα δημιουργού) και συγγενικά δικαιώματα (για τους εκτελεστές, παραγωγούς, και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς), υπάρχουν εδώ και αιώνες. Συχνά, χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε, επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή: προστατεύουν την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε (αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, τρένα), τα τρόφιμα που καταναλώνουμε και τη μουσική που ακούμε ή τις ταινίες βλέπουμε. Αλλά τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογική αλλαγή και, ιδιαίτερα, η αυξανόμενη σημασία των διαδικτυακών δραστηριοτήτων έχουν αλλάξει εντελώς τον κόσμο όπου ασκούνται τα ΔΔΙ. Ο υφιστάμενος συνδυασμός των ευρωπαϊκών και εθνικών κανόνων δεν είναι πλέον προσαρμοσμένος στη σημερινή κατάσταση και πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Επιτροπή υιοθέτησε σήμερα ολοκληρωμένη στρατηγική για τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου που εφαρμόζεται στα ΔΔΙ. Στόχος μας είναι να μπορούν οι εφευρέτες, οι δημιουργοί, οι χρήστες και οι καταναλωτές να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να ενισχυθεί η δυνατότητα για νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες. Οι νέοι κανόνες θα καθορίσουν τη σωστή ισορροπία, αφενός, προωθώντας τη δημιουργία και την καινοτομία, εν μέρει με τη διασφάλιση ανταμοιβής και επενδύσεων για τους δημιουργούς και, αφετέρου, προωθώντας την ευρύτερη δυνατή πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες που προστατεύονται από ΔΔΙ. Η επίτευξη αυτής της ισορροπίας θα αποτελέσει πράγματι τη διαφορά για τις επιχειρήσεις (είτε πρόκειται για τον καλλιτέχνη που εργάζεται μόνος είτε για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες) ενθαρρύνοντας τις επενδύσεις στην καινοτομία. Αυτό θα ωφελήσει την ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της ΕΕ που εξασφαλίζεται μέσω της ενιαίας αγοράς. Οι καταναλωτές θα επωφεληθούν από μια ευρύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στις πληροφορίες και στο πολιτιστικό περιεχόμενο, για παράδειγμα, στην ηλεκτρονική μουσική. Η στρατηγική αφορά πολλά θέματα για τη διασφάλιση της πλήρους κάλυψης των ΔΔΙ - από το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που χρειάζεται μια επιχείρηση για να προστατεύσει μια εφεύρεση έως την αντιμετώπιση της κατάχρησης των εν λόγω εφευρέσεων μέσω πρότασης που εγκρίθηκε επίσης σήμερα, η οποία θα ενισχύσει τη δράση για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας. Μεταξύ των πρώτων αποτελεσμάτων που παράγονται στο πλαίσιο αυτής της συνολικής στρατηγικής σε θέματα ΔΔΙ συγκαταλέγονται οι σημερινές προτάσεις οι οποίες αφορούν ένα πιο εύκολο σύστημα αδειοδότησης για τα αποκαλούμενα «ορφανά έργα» που θα επιτρέψει σε πολλά πολιτιστικά έργα να είναι προσβάσιμα ηλεκτρονικά, και νέο κανονισμό που αποσκοπεί στην ενίσχυση των δράσεων των τελωνειακών αρχών για την καταπολέμηση του εμπορίου προϊόντων που παραβιάζουν τα ΔΔΙ.

«Η διασφάλιση του κατάλληλου επιπέδου προστασίας των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στην ενιαία αγορά είναι ουσιαστικής σημασίας για την οικονομία της Ευρώπης. Η πρόοδος εξαρτάται από νέες ιδέες και γνώσεις», δήλωσε ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς κ. Michel Barnier. «Δεν θα υπάρξουν επενδύσεις στην καινοτομία, εάν τα δικαιώματα δεν προστατεύονται. Από την άλλη πλευρά, οι καταναλωτές και οι χρήστες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε πολιτιστικό περιεχόμενο, όπως για παράδειγμα στη μουσική που διατίθεται ηλεκτρονικά, ώστε να ανθίσουν νέα επιχειρηματικά μοντέλα και η πολιτιστική πολυμορφία. Στόχος μας σήμερα είναι να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο επιταγών προς το συμφέρον των ΔΔΙ εν γένει, για να αποτελέσει το ευρωπαϊκό πλαίσιο σε θέματα διανοητικής ιδιοκτησίας καθοριστικό παράγοντα για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες και να προσαρμοστεί στον ηλεκτρονικό κόσμο και στον παγκόσμιο ανταγωνισμό των ιδεών.»

Ο κ. Algirdas Šemeta, Επίτροπος αρμόδιος για τα Τελωνεíα, δήλωσε: «Η εγκατάσταση των τελωνείων στα σύνορα είναι ιδανική για να προστατεύει τους πολίτες και τις νομοταγείς επιχειρήσεις και η συμβολή τους είναι πολύτιμη στην καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας». Και πρόσθεσε: «Είμαι πεπεισμένος ότι ένα εύρωστο σύστημα δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας είναι σημαντικό για το σύνολο της οικονομίας της ΕΕ. Με τη σημερινή πρόταση, οι τελωνειακές αρχές θα είναι σε θέση να παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στα ΔΔΙ και να αντιμετωπίζουν καλύτερα το εμπόριο προϊόντων που παραβιάζουν τα ΔΔΙ.»

Στο πλαίσιο της στρατηγικής για τα ΔΔΙ καθορίζεται μια σειρά βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων βασικών δράσεων πολιτικής σε διάφορους τομείς οι οποίοι περιλαμβάνουν:

Διπλώματα ευρεσιτεχνίας: Η Επιτροπή δρομολόγησε ήδη τον Απρίλιο προτάσεις για ένα ενιαίο καθεστώς προστασίας των ευρεσιτεχνιών στο πλαίσιο της ενισχυμένης συνεργασίας (βλ. IP/11/470). Εντωμεταξύ, θα συνεχισθούν οι εργασίες όσον αφορά τις προτάσεις σχετικά με τη δημιουργία ενός ενιαίου και ειδικού δικαστηρίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για το κλασικό ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και τα μελλοντικά ευρωπαϊκά διπλωμάτα ευρεσιτεχνίας με ενιαία ισχύ. Αυτό θα μείωνε σημαντικά τα δικαστικά έξοδα και το χρόνο που απαιτείται για την επίλυση διαφορών για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Θα αύξανε επίσης την ασφάλεια δικαίου για τις επιχειρήσεις.

Εμπορικά σήματα: Ενώ η καταχώρηση του εμπορικού σήματος στην ΕΕ έχει εναρμονιστεί στα κράτη μέλη εδώ και περίπου 20 χρόνια και το κοινοτικό εμπορικό σήμα δημιουργήθηκε πριν από 15 χρόνια, υπάρχει μια αυξανόμενη ζήτηση για πιο σύγχρονα, αποτελεσματικά και συνεκτικά συστήματα καταχώρησης. Η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει προτάσεις εντός του 2011 για τον εκσυγχρονισμό του συστήματος εμπορικών σημάτων τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο και την προσαρμογή του στην εποχή του διαδικτύου.

Γεωγραφικές ενδείξεις (ΓΕ): Οι ΓΕ εξασφαλίζουν μια σχέση μεταξύ της ποιότητας του προϊόντος και της γεωγραφικής προέλευσής του. Ωστόσο, δεν υπάρχει επί του παρόντος ένα τέτοιο σύστημα σε επίπεδο ΕΕ για την προστασία των μη γεωργικών προϊόντων, όπως το μάρμαρο Carrara ή τα μαχαίρια Solingen. Αυτό οδηγεί σε απουσία ισότιμων όρων ανταγωνισμού στην ενιαία αγορά. Η Επιτροπή θα προβεί συνεπώς σε μια εις βάθος ανάλυση του ισχύοντος νομικού πλαισίου στα κράτη μέλη, καθώς και των πιθανών οικονομικών επιπτώσεων της προστασίας των μη γεωργικών ΓΕ το 2011 και το 2012. Ανάλογα με το αποτέλεσμα της αξιολόγησης των επιπτώσεων, θα μπορούσαν στη συνέχεια να υποβληθούν ενδεχομένως νομοθετικές προτάσεις.

Πολυεδαφική αδειοδότηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας: Ενώ το ουσιαστικό πεδίο εφαρμογής των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας έχει εναρμονιστεί σε μεγάλο βαθμό, τα δικαιώματα εξακολουθούν να παρέχονται σε εθνική βάση. Στο πλαίσιο της ψηφιακής ενιαίας αγοράς, ο εξορθολογισμός της αδειοδότησης εκμετάλλευσης πνευματικών δικαιωμάτων και της κατανομής των εσόδων είναι μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Στο δεύτερο εξάμηνο του 2011, η Επιτροπή θα υποβάλει πρόταση για τη δημιουργία ενός νομικού πλαισίου για την αποτελεσματική πολυεδαφική συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδίως στον τομέα της μουσικής. Θα θεσπίσει επίσης κοινούς κανόνες για τη διαφανή διακυβέρνηση και την κατανομή των εσόδων. Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2011, η Επιτροπή θα ξεκινήσει επίσης διαβούλευση για τα διάφορα θέματα που σχετίζονται με την ηλεκτρονική διανομή των οπτικοακουστικών έργων.

Ψηφιακές βιβλιοθήκες: Η δημιουργία ευρωπαϊκών ψηφιακών βιβλιοθηκών που διατηρούν και διαδίδουν την πλούσια πολιτιστική και πνευματική κληρονομιά της Ευρώπης αποτελεί το κλειδί για την ανάπτυξη της οικονομίας της γνώσης. Για να διευκολυνθεί αυτή η διαδικασία, η Επιτροπή υποβάλλει επίσης σήμερα νομοθετική πρόταση η οποία θα επιτρέψει την ψηφιοποίηση και την ηλεκτρονική διάθεση των καλούμενων «ορφανών έργων» (όπως βιβλία και άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών που εξακολουθούν να προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά των οποίων οι κάτοχοι είναι άγνωστοι ή δεν μπορούν να εντοπιστούν για να παράσχουν την άδειά τους) - βλέπε MEMO/11/333. Παράλληλα, η Επιτροπή προσβλέπει στη σύναψη Μνημονίου Συμφωνίας μεταξύ των βιβλιοθηκών, των εκδοτών, των συγγραφέων και των εταιρειών συλλογικής διαχείρισης, το οποίο να διευκολύνει την επίλυση θεμάτων αδειοδότησης δικαιωμάτων για την ψηφιοποίηση και τη διάθεση των βιβλίων που έχουν εξαντληθεί.

Παραβίαση των ΔΔΙ: Η παραποίηση/απομίμηση και η πειρατεία αποτελούν αυξανόμενη απειλή για την οικονομία. Μεταξύ 2005 και 2009, ο αριθμός των καταγεγραμμένων περιπτώσεων, στα σύνορα της ΕΕ, εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας αυξήθηκε από 26.704 σε 43.572. Εντωμεταξύ, η δημιουργική βιομηχανία εκτιμά ότι η πειρατεία έχει κοστίσει στην ευρωπαϊκή μουσική, στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τη βιομηχανία λογισμικού 10 δισεκατομμύρια ευρώ και περισσότερες από 185.000 θέσεις εργασίας μόνο το 2008. Η Επιτροπή αναμένεται να εντείνει τις προσπάθειές της στον τομέα αυτό. Πρώτον, η Επιτροπή υπέβαλε σήμερα κανονισμό για την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου παραποίησης και πειρατείας, το οποίο ιδρύθηκε το 2009, με την ανάθεση των καθηκόντων του στο Γραφείο Εναρμόνισης στην Εσωτερική Αγορά (ΓΕΕΑ). Αυτό θα επιτρέψει στο Παρατηρητήριο να επωφεληθεί από την εμπειρογνωμοσύνη του ΓΕΕΑ σε θέματα διανοητικής ιδιοκτησίας και τη μεγάλη εμπειρία του όσον αφορά την χορήγηση εμπορικών σημάτων, σχεδίων και υποδειγμάτων. Ο κανονισμός διαβιβάζεται επί του παρόντος προς εξέταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Δεύτερον, την άνοιξη του 2012, η Επιτροπή θα προτείνει την αναθεώρηση της οδηγίας σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (βλ. IP/04/540). Η οδηγία προβλέπει μέτρα αστικού δικαίου που παρέχουν στους δικαιούχους τη δυνατότητα επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας τους, αλλά θα πρέπει να προσαρμοστούν, ιδίως προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συγκεκριμένες προκλήσεις του ψηφιακού περιβάλλοντος.

Επιβολή των ΔΔΙ από τις τελωνειακές αρχές: Τα τελωνεία εποπτεύουν όλες τις εμπορικές συναλλαγές που διέρχονται τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ: διενεργούν ελέγχους για πολλούς σκοπούς και έχουν ουσιαστικό ρόλο στην καταπολέμηση του εμπορίου εμπορευμάτων που παραβιάζουν τα ΔΔΙ. Μόνο το 2009, οι τελωνειακές αρχές κατάσχεσαν πάνω από 40.000 ύποπτα φορτία που περιείχαν 118 εκατομμύρια αντικείμενα. Παρότι η πλειονότητα των εμπορευμάτων που κατασχέθηκαν είναι εμπορεύματα παραποίησης/απομίμησης ή πειρατικά, η μοναδική θέση που κατέχουν τα τελωνεία στα σύνορα, τους επιτρέπει να επιβάλουν την τήρηση ενός ευρέος φάσματος δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας. Στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής σε θέματα ΔΔΙ που υιοθετήθηκε σήμερα, η Επιτροπή προτείνει επίσης έναν νέο τελωνειακό κανονισμό που αποσκοπεί στην περαιτέρω ενίσχυση του νομικού πλαισίου των δράσεων των τελωνειακών αρχών. Η πρόταση αποσκοπεί επίσης στην αντιμετώπιση του εμπορίου μικρών αποστολών εμπορευμάτων παραποίησης/απομίμησης που αποστέλλονται ταχυδρομικώς, τα οποία, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, απορρέουν από συναλλαγές που πραγματοποιούνται μέσω διαδικτύου.

Ιστορικό
Τα ΔΔΙ αποτελούν έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της οικονομίας της ΕΕ και καθοριστικό παράγοντα για την περαιτέρω ανάπτυξή της. Το 2009, η αξία των 10 πρώτων σημάτων σε χώρες της ΕΕ ανήλθε σχεδόν στο 9% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο. Οι δημιουργικές βιομηχανίες που βασίζονται στα πνευματικά δικαιώματα, όπως ο κλάδος του λογισμικού, οι εκδόσεις βιβλίων και εφημερίδων, η φωνογραφική και η κινηματογραφική βιομηχανία, συνέβαλαν κατά 3,3% στο ΑΕΠ της ΕΕ το 2006 και αντιπροσωπεύουν περίπου 1,4 εκατομμύρια ΜΜΕ, δηλαδή 8,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Η απασχόληση σε κλάδους της «οικονομίας της γνώσης» αυξήθηκε κατά 24% μεταξύ 1996 και 2006 έναντι 6% σε άλλους κλάδους.

Πρόταση οδηγίας για τα ορφανά έργα

Στις 24 Μαΐου η Eυρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε μια στρατηγική για τον εκσυγχρονισμό των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στην Ενιαία Αγορά. Κάποιες από τις πρωτοβουλίες που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτής είναι η και Πρόταση Οδηγίας για τα Ορφανά Έργα, στην οποία θα αναφερθούμε εδώ.
Αξίζει προηγουμένως να σημειωθεί ότι στη Χώρα μας ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας διεξάγει διαβούλευση για την πρόταση οδηγίας και τα λοιπά προτεινόμενα μέτρα, στη διεύθυνση: http://web.opi.gr/portal/page/portal/opi

Τα ορφανά έργα, αλλά και όσα έργα έχουν εξαντληθεί, προκαλούν σημαντικά προβλήματα ιδίως όσον αφορά τη δημιουργία ψηφιακών βιβλιοθηκών. Ως ορφανά νοούνται τα έργα των οποίων οι δικαιούχοι δεν μπορούν να προσδιορισθούν ή δεν μπορούν να ευρεθούν, στην περίπτωση που είναι γνωστοί και δεν είναι έτσι δυνατόν να τους ζητηθεί η άδεια για την ψηφιοποίηση και δημοσιοποίηση των έργων τους στο Διαδίκτυο, ακόμα και με τη διενέργεια της πλέον επιμελούς έρευνας. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργείται ανασφάλεια στους χρήστες των έργων και ανυπέρβλητα εμπόδια στις ψηφιακές βιβλιοθήκες, καθώς απαιτείται μια μακρά διαδικασία για την ανεύρεση των δικαιούχων, ενώ το σχετικό κόστος είναι ιδιαίτερα υψηλό (Από τη σχετική βιβλιογραφία βλ. Ι. Ιγγλεζάκη, Ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας από τη μετάβαση των βιβλιοθηκών στην ψηφιακή εποχή, Επισκόπηση Εμπορικού Δικαίου 2010, σελ. 658-671, του ίδιου, Ψηφιακές βιβλιοθήκες, Συνήγορος 2009 (72), σελ. 74-76, Commission of the European Commission, Green Paper – Copyright in the Knowledge Economy, COM (2008) 466/3• M.–D. Papadopoulou, The Issue of ‘Orphan’ Works in Digital Libraries, σε: Ioannis Iglezakis, Tatiana-Eleni Synodinou, Sarantos Kapidakis (eds.), E-Publishing and Digital Libraries Legal and Organizational Issues (υπό έκδοση)• G. Spindler/J. Heckmann, Retrodigitalisierung verwaister Printpublikationen, GRUR Int 2008, σελ. 271 επ.• i2010 Digital Libraries Initiative – High Level Expert Group on Digital Libraries, Final Report, “Digital Libraries: Recommendations and Challenges for the Future, Dec. 2009• S. Van Gompel, Unlocking the Potential of Pre-existing Content: How to Address the Issue of Orphan Works in Europe? IIC 2007, σελ. 669 επ.)

Για την επίλυση του ζητήματος υποβλήθηκε η πρόταση οδηγίας της 24.5.2011 COM(2011) 289 τελικό 2011/0136 (COD). Όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση της πρότασης οδηγίας, κύριος στόχος της είναι η δημιουργία ενός νομικού πλαισίου για την εξασφάλιση της νόμιμης, διασυνοριακής διαδικτυακής πρόσβασης σε ορφανά έργα που περιλαμβάνονται σε διαδικτυακές ψηφιακές βιβλιοθήκες ή αρχεία υπό τη διαχείριση διαφόρων οργανισμών που προσδιορίζονται στην παρούσα πρόταση, όταν τα εν λόγω ορφανά έργα χρησιμοποιούνται για την επίτευξη της αποστολής δημοσίου συμφέροντος των ανωτέρω οργανισμών. Στα έργα αυτά συγκαταλέγονται έργα που δημοσιεύονται με τη μορφή βιβλίων, επιστημονικών περιοδικών, εφημερίδων, περιοδικών ή άλλων γραπτών κειμένων, συμπεριλαμβανομένων και των έργων που είναι ενσωματωμένα σε αυτά, καθώς και οπτικοακουστικά και κινηματογραφικά έργα που περιλαμβάνονται στις συλλογές ιδρυμάτων κινηματογραφικής κληρονομιάς, και ακουστικά, οπτικοακουστικά και κινηματογραφικά έργα που παράχθηκαν από δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς και περιλαμβάνονται στα αρχεία τους.


Ο εν λόγω στόχος δύναται να επιτευχθεί μέσω ενός συστήματος αμοιβαίας αναγνώρισης ενός έργου ως ορφανού. Προκειμένου να εξασφαλίσουν την αναγνώριση έργων ως «ορφανών»,
οι βιβλιοθήκες, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα μουσεία ή τα αρχεία, τα ιδρύματα κινηματογραφικής κληρονομιάς και οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί υποχρεούνται να πραγματοποιήσουν προηγουμένως επιμελή αναζήτηση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στην προτεινόμενη οδηγία, στο κράτος μέλος όπου δημοσιεύθηκε αρχικά το έργο. Αν από την επιμελή αναζήτηση αποδειχθεί το καθεστώς ενός έργου ως «ορφανού», το σχετικό έργο θα θεωρείται ορφανό σε ολόκληρη την ΕΕ, καθιστώντας περιττή τη διενέργεια πολλαπλών επιμελών αναζητήσεων. Σε αυτή τη βάση, θα είναι δυνατή η διάθεση ορφανών έργων στο διαδίκτυο για πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς χωρίς προηγούμενη άδεια, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης του έργου θέσει τέλος στο καθεστώς του ως ορφανού.

Ένας περαιτέρω στόχος της παρούσας πρότασης είναι να διασφαλίσει ότι το νομικό πλαίσιο που θα ισχύει για τα ορφανά έργα δεν θα παρακωλύει τη χρήση διευρυμένων συλλογικών αδειών που περιλαμβάνουν έργα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ορφανά. Ο ως άνω στόχος δύναται να επιτευχθεί με τον καθορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν την έκδοση συλλογικών αδειών που περιλαμβάνουν έργα κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων οι οποίοι δεν έχουν συναινέσει ρητώς στην εκπροσώπησή τους από την εταιρεία συλλογικής διαχείρισης και τα οποία ενδέχεται να είναι ορφανά.

Σύμφωνα με το άρθρο 2 της πρότασης οδηγίας, ένα έργο θεωρείται ορφανό εάν ο κάτοχος των δικαιωμάτων του έργου δεν ταυτοποιηθεί ή, ακόμα και αν έχει ταυτοποιηθεί, δεν εντοπιστεί μετά από τη διενέργεια επιμελούς αναζήτησης του κατόχου των δικαιωμάτων σύμφωνα με το άρθρο 3. Παραπέρα, ορίζεται ότι σε περίπτωση που ένα έργο έχει περισσότερους από έναν κατόχους δικαιωμάτων, και ένας από αυτούς έχει ταυτοποιηθεί και εντοπιστεί, το έργο δεν θεωρείται ορφανό.

Στο άρθρο 3 εισάγεται ο κανόνας της επιμελούς αναζήτησης, σύμφωνα με τον οποίο, προκειμένου να εξακριβωθεί αν ένα έργο είναι ορφανό, οι οργανισμοί (δημόσιες βιβλιοθήκες, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή μουσεία, αρχεία, ιδρύματα κινηματογραφικής κληρονομιάς και δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς), τους οποίους αφορά η οδηγία, διασφαλίζουν τη διενέργεια επιμελούς αναζήτησης για κάθε έργο, καταφεύγοντας στις κατάλληλες πηγές για την κατηγορία των σχετικών έργων. Πιο πέρα, προβλέπεται ότι οι πηγές που είναι κατάλληλες για κάθε κατηγορία έργων καθορίζονται από κάθε κράτος μέλος, κατόπιν διαβούλευσης με τους κατόχους δικαιωμάτων και τους χρήστες, και περιλαμβάνουν τις πηγές που αναφέρονται στο παράρτημα, καθώς και ότι η διενέργεια επιμελούς αναζήτησης απαιτείται να διεξάγεται μόνο στο κράτος μέλος της πρώτης δημοσίευσης ή αναμετάδοσης, ενώ τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα αποτελέσματα των επιμελών αναζητήσεων που διεξάγονται εντός των συνόρων τους καταγράφονται σε βάση δεδομένων ανοιχτή για το κοινό.

Άλλος κανόνας που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ο κανόνας της αμοιβαίας αναγνώρισης, σύμφωνα με τον οποίο, ένα έργο που θεωρείται ορφανό δυνάμει του άρθρου 2 σε ένα κράτος μέλος θεωρείται ορφανό έργο σε όλα τα κράτη μέλη.

Παραπέρα, για τη λήξη του καθεστώτος των ορφανών έργων ορίζεται ότι ο κάτοχος των δικαιωμάτων ενός έργου που θεωρείται ορφανό έχει, ανά πάσα στιγμή, τη δυνατότητα να θέσει τέλος στο καθεστώς του έργου ως ορφανού.

Η πρόταση οδηγία ρυθμίζει στη συνέχεια τις επιτρεπόμενες και τις εγκεκριμένες χρήσεις ορφανών έργων. Ειδικότερα, οι σχετικές διατάξεις των άρθρων 6 και 7έχουν ως εξής:

Άρθρο 6- Επιτρεπόμενες χρήσεις ορφανών έργων
1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 επιτρέπεται να χρησιμοποιούν ένα ορφανό έργο με τους κατωτέρω τρόπους:
α) θέτοντας το ορφανό έργο στη διάθεση του κοινού, κατά την έννοια του άρθρου 3 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ 11
β) μέσω αναπαραγωγής, κατά την έννοια του άρθρου 2 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, για σκοπούς ψηφιοποίησης, διάθεσης στο κοινό, ευρετηρίασης, καταλογογράφησης, συντήρησης ή αποκατάστασης.
2. Ωστόσο, εκτός εάν προβλέπεται άλλως στο άρθρο 7, οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν ορφανά έργα για να επιτύχουν στόχους που δεν εμπίπτουν στις αποστολές τους δημοσίου συμφέροντος, και συγκεκριμένα στη συντήρηση, την αποκατάσταση και την παροχή πολιτιστικής και εκπαιδευτικής πρόσβασης στα έργα που περιλαμβάνονται στις συλλογές τους. 3. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη της ελευθερίας των εν λόγω οργανισμών να συνάπτουν συμβάσεις κατά την εκτέλεση των αποστολών τους δημοσίου συμφέροντος.
4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, όταν χρησιμοποιούν ορφανά έργα σύμφωνα με την παράγραφο 1, τηρούν αρχεία της επιμελούς αναζήτησης που διεξήγαγαν και αρχεία χρήσης ανοιχτά στο κοινό.

Άρθρο 7 - Εγκεκριμένες χρήσεις ορφανών έργων
1. Τα κράτη μέλη δύνανται να παρέχουν άδεια στους οργανισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 να χρησιμοποιούν ένα ορφανό έργο για άλλους σκοπούς εκτός από εκείνους που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, υπό την προϋπόθεση ότι:
(1) οι οργανισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 τηρούν αρχεία της επιμελούς αναζήτησης που διεξήγαγαν·
(2) οι οργανισμοί τηρούν αρχεία ανοιχτά στο κοινό σχετικά με τη χρήση των ορφανών έργων από τον οργανισμό·
(3) στην περίπτωση ορφανού έργου όπου ο κάτοχος δικαιωμάτων έχει ταυτοποιηθεί, αλλά δεν έχει εντοπιστεί, το όνομα του κατόχου δικαιωμάτων αναφέρεται σε κάθε χρήση του έργου·
(4) οι κάτοχοι δικαιωμάτων που θέτουν τέλος στο καθεστώς του έργου ως ορφανού, κατά την έννοια του άρθρου 5, αμείβονται για τη χρήση του έργου που έχει γίνει από τους οργανισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1.
(5) οι κάτοχοι δικαιωμάτων δύνανται να αξιώσουν την αμοιβή τους βάσει του σημείου 4 εντός προθεσμίας που ορίζεται από τα κράτη μέλη και η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των πέντε ετών από την ημερομηνία της πράξης που γέννησε την αξίωση.
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν τα μέσα για την παροχή άδειας χρήσης κατά την έννοια της παραγράφου 1, και παραμένουν ελεύθερα να αποφασίσουν για τη χρήση οιωνδήποτε εσόδων δεν έχουν απαιτηθεί μετά τη λήξη της προθεσμίας που ορίζεται σύμφωνα με την παρ. 1 σημείο 5.

ICAIL 2011: The Thirteenth International Conference on Artificial Intelligence and Law June 6, 2011 – June 10, 2011

The 13th International Conference on AI and Law (ICAIL 2011) will be held in Pittsburgh, Pennsylvania, USA, June 6-10, 2011, at the University of Pittsburgh School of Law under the auspices of the International Association for Artificial Intelligence and Law (IAAIL), an organization devoted to promoting research and development in the field of AI and Law with members throughout the world.

The field of AI and Law is concerned with:

- the study of legal reasoning and argumentation, using computational methods
- the formal representation of norms, normative actions, normative systems and norm-governed societies and multi-agent systems
- the investigation of techniques from advanced information technology, using law as the illustrative domain
- applications of advanced information technology to support tasks in the legal domain.

ICAIL provides a forum for the presentation and discussion of the latest research results and practical applications and stimulates interdisciplinary and international collaboration. Previous ICAIL conferences have been held biennially since 1987, with proceedings published by ACM.


Invited Speakers

Data, Knowledge, and Discovery in Legal Cases
Dave Lewis
David D. Lewis Consulting

Abstract: The past decade has seen the birth of a multi-billion dollar electronic discovery (e-discovery) software and services industry in which information retrieval (IR) and artificial intelligence (AI) methods play a pivotal role. Machine learning and statistical IR play a central role, and I will review their applications in e-discovery, as well as the perceptions that have emerged about them in the e-discovery community. I then take up two very different ways in which the demands of e-discovery suggest new research areas for AI. First, I make the case that knowledge-based methods should, and are likely to, play a larger role in e-discovery in the future. Second, I outline a new computational learning theory framework (Finite Population Annotation) motivated by the nature of machine learning applications in e-discovery, and the need for their outputs to stand up in court.

Biography: David D. Lewis, Ph.D. (www.DavidDLewis.com) is a Chicago-based consulting computer scientist working in the areas of information retrieval, data mining, natural language processing, and the evaluation of complex information systems. He formerly held research positions at AT&T Labs, Bell Labs, and the University of Chicago. He has published more than 75 scientific papers and 8 patents, and was elected a Fellow of the American Association for the Advancement of Science in 2006.

Rules-Driven Business Services: Flexibility within the Boundaries of the Law
Jorke van der Pol
Senior advisor, Ministry of the Interior and Kingdom Relations Immigration and Naturalisation Service, The Netherlands

Abstract: The Dutch Immigration and Naturalization Service (IND) is renewing its organization, business processes and complete IT landscape in the Renewal Program “IND with the Times”. One aspect of this program is the new information system INDiGO. This is a knowledge-based, service-oriented system, composed of standard components (Siebel, FileNet, Oracle Fusion Middleware) and a rule engine (BeInformed). The rule engine contains all knowledge on relevant laws, regulations and policies and offers this knowledge ‘as-a-service’. But the rule engine also contains knowledge on the process flow, i.e. the order in which the 165 Business Services are to be executed. At any moment in time, the rule-engine can be consulted to provide those Business Services that are relevant to the specific case and customer at that specific moment. This creates a highly flexible system; changes in law, regulation or procedures can be changed and implemented very quickly through the use of this rule engine. Moreover, the system is event driven; events that have an impact on the flow (the decision making process) can be evaluated as they occur. Last but not least, INDiGO is designed to support the highly skilled, professional end-user, who remains in control at all times. In this presentation the focus will be on the guiding principles behind the information system (the separation of the “know” from the “flow”), the approach and methodology employed, the implementation strategy and, of course, the lessons learned.

Biography: Jorke van der Pol is a senior advisor at the Dutch Immigration and Naturalization Services. Currently he is involved in solving various business challenges with an IT component. Making full use of his expertise and on-the-ground experience of immigration and naturalisation law and procedures, he searches for (technological) solutions in the fields of rule governance. His approach can be characterized as agile and result-oriented. He is involved in various projects within the INDiGO project.

Models of the Law in AI & Law
Giovanni Sartor
Faculty of Law of the University of Bologna, Cirsfid, and European University Institute of Florence

Abstract: I will address the different ways in which the law has been and may be seen by the AI & law community. First I will consider what aspects of the law are most relevant to the main lines of inquiry of AI & law, such as information retrieval, rule-based reasoning, case-based reasoning, ontologies, argumentation, theory construction and multi-agent systems. I will argue that a rich picture of the law is emerging from the AI & law research, which in some respects goes beyond the accounts currently provided by legal theory. Then, I will address norm-based societies of autonomous agents, where agents themselves have to identify what norms apply to them, in what context, and may be able to produce the norms governing their interaction. I will argue that to model normative reasoning in such contexts we need to address the dynamical nature of normative systems, namely, the way in which social facts change the content of normative systems, and how agents can refer to such facts for determining what norms they are subject to. Finally, I shall consider how agents, when faced with the request of multiple normative systems, can reason using multiple normative references and taking into account intra-systemic connections.

Biography: Giovanni Sartor is professor of Legal informatics and Legal Theory at the Faculty of Law of the University of Bologna - Cirsfid, and at European University Institute of Florence. He obtained a PhD at the European University Institute (Florence), worked at the Court of Justice of the European Union (Luxembourg), was a researcher at the Italian National Council of Research (ITTIG, Florence), held the chair in Jurisprudence at Queen’s University of Belfast. He is current President of the International Association for Artificial Intelligence and Law. He has published widely on legal reasoning, argumentation, computational logic, legislation technique, and computer law.

Beyond Jeopardy!: Prospects for DeepQA in Legal Text Analysis
Eric Nyberg
Language Technologies Institute, School of Computer Science, Carnegie Mellon University

Abstract: The success of IBM's Watson system in the Jeopardy! challenge has raised the public's awareness of question answering technology, and the prospects for its application in real-world domains such as health care and law. This presentation combines an overview of the DeepQA software architecture that powers Watson with a discussion of possible areas of application for the legal profession.

Biography: Dr. Eric Nyberg is a Professor in the Language Technologies Institute in the School of Computer Science at Carnegie Mellon University. Since joining the CMU faculty in 1993, his research has focused on practical applications of language technologies in areas such as machine translation and question answering. Most recently, Dr. Nyberg collaborated with IBM's David Ferrucci and others to found the Open Advancement of Question Answering initiative, a framework for industry-university collaboration, which seeks to advance the use of question answering technology in multiple application domains.

Law, Technology and the New Paradigm of Performance

Symposium at the occasion of the retirement of Professor Richard V. De Mulder

During his long academic career, Richard De Mulder has introduced and evaluated a whole number of new paradigms and theories. This already started when he was teaching criminal law, as a member of the Louk Hulsman group, right at the beginning of his work at Erasmus University. It really took a flight, however, after he turned his attention to the subject of ‘Computers and Law’. He was a founding father of the research as well as the education in this field in The Netherlands.
Not satisfied with just that, he took an interest in management science, which not only led to the completion of an MBA, but also to the incorporation of this subject in his research and teaching of the application of information technology in the field of law. One of the results of that was an added interest in ‘legal knowledge management’, which is still a core subject for the ‘Centre for Comptuters and Law’ at Erasmus University.
All this and even more will be dealt with during a symposium that will be organized at the occasion of his retirement, on July 1, 2011.

With a special appearance by Professor Michael C. Jensen
13.30 – 15.30: Beyond Agency Theory: The Hidden and Heretofore Inaccessible Power of Integrity
When he introduced his Resourceful Evaluating Maximizing Model (‘The Nature of Man’), on which his world famous ‘Pricipal-Agent Theory’ was based, people said that it was unacademic, mad, or simply wrong.
Ten years later, his ideas were generally accepted in the world of business and in academia.
Nowadays, Professon Michael Jensen has again put his reputation on the line by introducing a new Paradigm. On the first of July, 2011, from 13.30 to 15.30, he will stress the importance of integrity, one of the main elements of the new Paradigm of Performance. You can judge for yourself whether he has got it right again. (By the way, if you get the new Paradigm, you won’t even want to judge.)


1 July 2011
Symposium Law, Technology and the New Paradigm of Performance
Michael Jensen's Workshop on Integrity
Farewell Lecture of Professor De Mulder
40th Anniversary of Richard De Mulder's employment at the Erasmus University
65th birthday of the emeritus

Location:
Erasmus University Auditorium (Aula)
Burgemeester Oudlaan 50
Rotterdam, The Netherlands

You can register here for the Symposium.

The Symposium Programme is available now.

Νόμος για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση

Ψηφίσθηκε στη Συνεδρίαση της Βουλής της 24ης Μαίου το Νομοσχέδιο για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και με τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ θα γίνει νόμος του κράτους. Με το νομοθετικό αυτό κείμενο εισάγεται η δημόσια διοίκηση της Χώρας μας στην ψηφιακή εποχή. Για πρώτη φορά προβλέπεται η δυνατότητα έκδοσης ηλεκτρονικών εγγράφων και γίνεται πράξη η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, με ταυτόχρονο σεβασμό της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Στην πράξη βέβαια για να εφαρμοστεί ο νόμος απαιτείται η δημιουργία επιτροπών ηλ. διακυβέρνησης σε κάθε υπουργείο και η σύσταση διακυβερνητικής επιτροπής, με παράλληλη έκδοση προεδρικών διαταγμάτων. Ελπίδα μας είναι να προχωρήσει ταχύτατα η σχετική διαδικασία ώστε να γίνουν πράξη οι προβλέψεις του νόμου.

Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση επί του νομοσχεδίου, με το προτεινόµενο σχέδιο νόµου επιδιώκεται η δηµιουργία των κανονιστικών προϋποθέσεων και της θεσµικής υποδοχής για την προώθηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης σε όλο το εύρος του δηµόσιου τοµέα, συµπεριλαµβανοµένων των ΟΤΑ αλλά και των ΝΠΙΔ που ελέγχονται από το Κράτος.
Με αυτό το σχέδιο νόµου που συνιστά το πλαίσιο καθιέρωσης και ανάπτυξης της ηλεκτρονικής διακυβέρνη-
σης επιδιώκεται:

α. η δηµιουργία των θεσµικών προϋποθέσεων για την επικοινωνία και συναλλαγή των πολιτών και των επιχει-
ρήσεων µε τους φορείς του δηµόσιου τοµέα µε χρήση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών
β. η αναδιοργάνωση των εσωτερικών λειτουργιών και διαδικασιών των φορέων του δηµόσιου τοµέα επί τη βά-
σει της πλήρους αξιοποίησης των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών
γ. Η ευχερέστερη άσκηση των δικαιωµάτων και εκπλήρωση των υποχρεώσεων των φυσικών προσώπων αλλά
και των ΝΠΙΔ έναντι των Φορέων του Δηµόσιου Τοµέα.
δ. Η άρση κανονιστικών εµποδίων για την ταχεία και αποτελεσµατική πρόσβαση σε δηµόσιες υπηρεσίες και
πληροφορίες.
ε. Η εµπέδωση της εµπιστοσύνης και της διαφάνειας µε την επέκταση των ηλεκτρονικών εφαρμογών.